Commuters
2013 | Pelagic Records
Όταν πρόσφατα ένας φίλος θέλησε να μου βάλει το νέο άλμπουμ των Coilguns η αρχική αντίδρασή μου ήταν ότι πιθανώς επρόκειτο για μια L.A. μπάντα που στην καλύτερη παίζει το τίγκα άδοξο NWOAHM. Εξεπλάγην όμως όταν άκουσα τον ηχητικό όλεθρο που ξεχύθηκε απ’ το μπασοηχείο που ήταν συνδεδεμένο με το κινητό του τηλέφωνο. Στο Commuters η ποσότητα των διαφορετικών επιρροών που έχουν μπολιάσει στο μοντέρνο hardcore τους συνάδει απόλυτα με την ποιοτική έκφραση του γκρουπ. Το τεράστιο πλεονέκτημα της μπάντας είναι η φωνή της, ένας τραγουδιστής που βγάζει μάτια και που επιτέλους δεν ακούγεται χάλια ούτε στα καθαρά του σημεία. Το Commuters κατάφερε να με ρουφήξει μέσα του και ενίοτε άκουγα ήχους βιομηχανικού black metal, εξωγήινα riffs όπως εκφράζονται απ’ τους μέγιστους Virus (21 Almonds a Day), δυσαρμονίες των late Ulcerate, την ευφυία των DEP κ.ο.κ. Όλα αυτά σε σπόντες, κλάσματα της ώρας, που δεν επιτρέπουν τον κατακερματισμό της αμεσότητας, με τους Coilguns του συγκεκριμένου δίσκου να είναι μια προγραμματισμένη γροθιά στη μάπα του ακροατή. Μακάρι το μέλλον τους να είναι εξίσου περιπετειώδες αλλά και ουσιώδες.
No comments:
Post a Comment