NECROBODE "Metal Negro da Morte"

Necrobode

Metal Negro da Morte (demo)

2018 | Iron Bonehead Productions

Ένα δημοφιλές υβρίδιο του υποστρώματος είναι το death metal που ενστερνίζεται την black metal αισθητική. Πολλές μπάντες που παντρεύουν ιδανικά τα δύο αυτά ύφη ανήκουν στο roster της αξιόλογης Iron Bonehead (αλάνθαστες επιλογές καλλιτεχνών). Οι Necrobode επίσης ανήκουν στην οικογένεια της Γερμανικής εταιρίας και δεν εξαιρούνται ως προς την ποιότητά τους. Αν θα θέλατε οι Von να κυκλοφορούν εσαεί demos σαν το αξεπέραστο Satanic Blood του ’92 τότε θα χαρείτε να ανακαλύψετε πόσο εγγυημένα αναπαράγουν τον ηχητικό ψόφο του οι συγκεκριμένοι τύποι. Σπηλαιϊκό black και φωνητικά με πηγαδίσια ηχώ δηλαδή. Ευεργετική μπάντα γι’ αυτούς τους πλαστικούς καιρούς που ζούμε.

PORTAL "Ion"

Portal

Ion

2018 | Profound Lore Records

Ο τρόπος που οι Αυστραλοί Portal επέλεγαν να ντύσουν ηχητικά τους δίσκους τους είχε πάντα μεγάλη σημασία για τα vibes που θα λάμβανες συνολικά και κάθε άλμπουμ ήταν μια διαφορετική εμπειρία, ασχέτως αν η βάση της μπάντας δεν άλλαξε ποτέ ως προς τη στρυφνότητα και το σκοτάδι. Από το προηγούμενο άλμπουμ τους παρουσιάστηκαν πιο φωτεινοί στο θέμα παραγωγής και το καινούργιο Ion συνεχίζει το δρόμο του Vexovoid ως προς το θέμα της χώνεψης. Για τους Portal αυτό θεωρείται pop, αλλά στο σύνολο της μουσικής επικράτειας το νέο, βδελυγματικό κατόρθωμα είναι ακόμα μια ηχογράφηση του απόκοσμου και μυστήριου υπερπέραν. Μόνο όσοι έχουν κότσια δοκιμάζουν. Ξανά.

NO AGE "Snares Like a Haircut"

No Age

Snares Like a Haircut

2018 | Drag City

Έχοντας παρακολουθήσει τη δράση των No Age στο παρελθόν, όχι τόσο οπαδικά όμως, τολμώ να πω ότι το νέο τους άλμπουμ, Snares Like a Haircut, είναι ότι καλύτερο έχουν να προσφέρουν, ειδικά όσον αφορά τη συνοχή των δίσκων τους. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι περισσότερο σαν ένα καλό compilation, τύπου Incesticide, με τραγουδάρες που σκοπός δεν ήταν να γυαλιστούν ηχητικά παρά απλά να κυκλοφορήσουν καθαρά για τον οπαδό. Η ουσία της μουσικής τους είναι ο θόρυβος πάνω από τον οποίο χτίζουν πανέμορφες φωνητικές μελωδίες, εθιστικές και άκρως τραγουδιστικές. Ακούστε για παράδειγμα τα Stuck in the Changer και Soft Collar Fad και αν δεν πειστείτε μην προχωρήσετε παρακάτω.

CASANOVAS IN HEAT "Twisted Steel Sex Appeal"

Casanovas In Heat

Twisted Steel Sex Appeal

2018 | Katorga Works

Οι Casanovas In Heat εκδέρουν το ωμό punk προσθέτοντας σε αυτό μελωδία και ηχογραφούν ένα full-length (το οποίο τυγχάνει και ντεμπούτο της μπάντας) τόσο σφιχτό με την άποψη βετεράνων. Η ενέργεια του Twisted Steel Sex Appeal είναι απαράμιλλη. Μου θύμησαν αρκετά μπάντες της Sacred Bones όταν αυτή κυκλοφορούσε σταθερά μόνο ποιότητα, αν και ως προς το θέμα της παραγωγής οι CIH εισορμούν σε πιο μουντά κλίματα. Όταν βέβαια διάβασα πως παραγωγός του άλμπουμ ήταν ο Ben Greenberg (The Men, Bloody Panda, Uniform κ.α.) όλα δικαολογήθηκαν απολύτως. Μουσική που ενδείκνυται για ιδρωμένες συναυλίες.

TY SEGALL "Freedom's Goblin"

Ty Segall

Freedom’s Goblin

2018 | Drag City

Δεύτερο σερί άλμπουμ για τον Ty Segall με την φερόμενη ως freedom band του και δέκατο που φέρει το όνομά του ως καλλιτέχνης. Και δεν μιλάμε καν για τις συνεργασίες του εως τώρα γιατί είναι τόσες πολλές που μπορεί να παραπλανήσουν τον οπαδό για την εξελιξή του μες στα χρόνια. Χρησιμοποιώντας πάντα την αγάπη του για το garage/acid rock αλλά και το glam μπαντών όπως οι μεγάλοι T. Rex του Marc Bolan ο Sloppo κυλοφορεί το άλμπουμ που μοιάζει να έχει περισσότερη συνοχή από κάθε άλλο δικό του, παρ’ όλη τη διάθεση του για πειραματισμό. Ας πούμε, η διασκευάρα στο Every 1’s a Winner (Hot Chocolate) ακολουθείται από το disco τραγούδι, Despoiler of Cadaver. 74 λεπτά με μουσικάρες.

TRIBULATION "Down Below"

Tribulation

Down Below

2018 | Century Media Records

Αποστάτες από τα ακραία των ακραίων (βλ. θητεία στους Repugnant και Stench) και πέρασμα από τους (ποιοτικούς) Enforcer, τα μέλη των Tribulation ήταν ζήτημα χρόνου πότε θα κατέληγαν στο στυλ των τελευταίων albums. Ποτέ δεν θεώρησα ότι είχαν δυνατή φωνή μες στο metal γενικότερα αλλά στα νεότερα δημιουργήματα τους και ιδιαίτερα στο τελευταίο, Down Below, πολλές φορές ακούς συγχορδίες αλά The Mission με heavy metal χροιά. Η δουλειά που έχει γίνει στα leads και στα solos είναι αξιοπρόσεκτη αλλά γενικά η δρακουλέ/γοτθική ατμόσφαιρα που αναζητούν χωλαίνει στο σύνολο μιας και οι συνθέσεις ακούγονται αρκετά παιδικές για να χωρέσουν στον macho κόσμο του μέτσολ. Και καλά κακούληδες φάση δηλαδή.

MAMMOTH GRINDER "Cosmic Crypt"

Mammoth Grinder

Cosmic Crypt

2018 | Relapse Records

Οι Mammoth Grinder χαίρουν ιδιαίτερης προβολής στα διαδικτυακά μέσα, πολύ πιθανών εξαιτίας της συμμετοχής των μελών σε διάφορα (καλά) groups όπως οι Iron Reagan, Impalers κ.α. Το νέο τους άλμπουμ είναι τόσο hype-αρισμένο που δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να το προσπεράσει δίχως να ακούσει νότα. Στο Cosmic Crypt σε καταβάλλουν διάφοροι death metal ηρωισμοί του παρελθόντος με προφανής αρχι-επιρροή τους αξεπέραστους Autopsy. Ο ήχος είναι λασπωμένος, η ριφολογία είναι λασπωμένη, το mid-tempo κυριαρχεί ολούθε αλλά κάτι λάθος συμβαίνει με τα εμμονικά d-beat τύμπανα που στην τελική στερούν το ανίερο groove των καλλιτεχνών που προσκυνούν αυτοί οι Τεξανοί.

HOODED MENACE "Ossuarium Silhouettes Unhallowed"

Hooded Menace

Ossuarium Silhouettes Unhallowed

2018 | Season of Mist

Σταθερά και χωρίς εκπλήξεις συνεχίζουν δισκογραφικά οι Φινλανδοί Hooded Menace οι οποίοι είναι ξεκάθαρα πλέον κύημα του Lasse Pyykkö (Phlegethon, Vacant Coffin κ.α.). Όπως μας συνήθισαν στα προηγούμενα full-lengths τους, έτσι και στο φετινό άλμπουμ θα γευτείτε ποιοτικότατο doom/death, αγέλαστο και δύσοψο, στα πρότυπα της παλιάς, μεγάλης Βρετανικής σκηνής των My Dying Bride, Anathema και Paradise Lost. Βέβαια (ίσως και λόγω καταγωγής) κάποιοι που δεν κατάφεραν ποτέ να γιατρέψουν τις πληγές του παρελθόντος θα ψιθυρίσουν σε σημεία την λέξη Amorphis (βλ. μέση του Cathedral of Labyrinthine Darkness). Δικαιολογημένα ή όχι, όλοι καταλάβατε τι αναπαράγει (απάρθενα μεν, αμόλεφτα δε) το γκρουπ.

SHAME "Songs of Praise"

Shame

Songs of Praise

2018 | Dead Oceans

Σχετικά νεοσύστατο Βρετανικό act (Νότιο Λονδίνο συγκεκριμένα) που μόλις κυκλοφόρησε ένα ντεμπούτο τόσο generic αλλά και τόσο δυνατό που μπορεί να αναστατώσει κάθε αίσθηση. Οι πιτσιρικάδες αυτοί ξεθάβουν το post-punk των The Fall, των The Clash και των The Psychedelic Furs και το φέρνουν στο σήμερα με περίσσιο ανάστημα. Από το εισαγωγικό Dust on Trial ακόμα έχουν στιγμές κορύφωσης που αρπάζουν τον ακροατή απ’ τα μούτρα. Ηγετική φιγούρα είναι ο μπασίστας/τραγουδιστής Josh Finerty (παρακολουθείστε τους λάιβ, το αξίζουν). Το άλμπουμ είναι τόσο κιθαριστικό, τόσο ανέλπιστα ευμνήμονο που λογικά θα βαδίσει ασκόνταφτο μες στις συνειδήσεις των οπαδών μες στα χρόνια.

WITCHMOON "Spectral Shadows"

Witchmoon

Spectral Shadows (demo)

2018 | Lampshade Tapes

Σπηλαιικό black metal το οποίο πιθανώς προκύπτει έτσι ηχητικά λόγω του ότι πρόκειται για demo ηχογράφηση. Οι/Ο Witchmoon πάντως έχουν ωραία ορθόδοξα riffs και πρεσβεύουν την ωμότητα του είδους προσφέροντας 16 λεπτά άμεσης κατήφειας. Η έλλειψη της καλής τους διάθεσης συγγενεύει στυλιστικά με μπάντες όπως τους σχετικά πρόσφατους Πορτογάλους ήρωες Black Cilice  και τους Καναδούς Sortilegia. Τα μέρη τους είναι εμμονικά και το στυλ αρκετά μονότονο (μην περιμένετε αλλαγές διάθεσης, ούτε καν του tempo) και πλάκα έχουν τα φθηνά κοτσαρισμένα σύντομα intros των τραγουδιών τους πριν προβούν ξανά στο ατέρμονο blastbeat και το αιμοσταγές κιθαριστικό ξύσιμο.

GRUNT "Castrate the Illusionist"

Grunt

Castrate the Illusionist

2018 | Freak Animal Records

25 χρόνια δράσης αισίως για τους Grunt που δεν είναι παρά ένα ακόμα power electronics/noise project του φασιστάκου Mikko Aspa, ιδιοκτήτη της Northern Heritage Records αλλά και πόσων άλλων ακόμα (και η Freak Animal είναι δικό του παράρτημα) και γνωστού κυρίως από τη συμμετοχή του στα κρίσιμα albums των Γάλλων οραματιστών Deathspell Omega. Το Castrate the Illusionist είναι μια noise κυκλοφορία που λειτουργεί πολύ στα πρότυπα ενός full-length αλλά δεν έχει στοιχεία διάκρισης από τον σωρό. Είναι διεστραμμένο, ναι, αλλά η ανάγκη του δημιουργού να εξωτερικεύει πολύ συχνά αυτό το πρόσωπο του κάνει την μετριότητα να διακρίνεται, έστω αμυδρά. Για τους συλλέκτες και μόνο.

DAGGER LUST "Siege Bondage Adverse to the Godhead"

Dagger Lust

Siege Bondage Adverse to the Godhead

2018 | Vrasubatlat

Ο παρουσιαζόμενος δίσκος κυκλοφόρησε στον περιορισμένο αριθμό των 30 αντιτύπων. Και το format του φυσικά ήταν κασσέτα. Λογικό μοιάζει όταν ακούσει κανείς το δυσειδές υλικό του και τον υποχθόνιο θόρυβο που σφιχταγγαλιάζει τις συνθέσεις. Οι Dagger Lust φυσικά και δεν απευθύνονται σε ευρύ κοινό. Έχουν τάξει υπερ τους μέχρι και τον Jackson Abdul-Salaam, γνωστό και ως Svn, που αφήνει μια δυσεξίτηλη noise επίστρωση πάνω από το σκαρί των συνθέσεων. Η έκβαση των τραγουδιών προοιωνίζεται κακή ως προς την αίσθηση, όχι ως προς την ποιότητα. Η ψυχή της μπάντας δεν αγγίζεται από καμιά ακτίδα φωτός. Μπάσο, κρουστά και θόρυβος είναι τα όπλα τους.

WATAIN "Trident Wolf Eclipse"

Watain

Trident Wolf Eclipse

2018 | Century Media Records

Οι μέρες εκείνου του ωμού ντεμπούτου τους έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Καμιά από τις συνέχειες τους δεν ήταν αντάξια φυσικά και το νέο, Trident Wolf Eclipse, άλμπουμ τους συνεχίζει την παράδοση τους να συνθέτουν έξυπνα για να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο το αγοραστικό κοινό τους. Οι τακτικές του αέναου blast και του επίμονου tremolo δεν μπορούν να επισκιάσουν τα τρίτης διαλογής riffs τους και την επιτηδευμένα κακόψυχη παραγωγή. Οι Mayhem-ικές σπόντες σε τραγούδια σαν το Teufelsreich αντί να στάζουν δηλητήριο αφήνουν μια γεύση κουμκουάτ στην καλύτερη. Ζηλευτοί καταφερτζήδες των καιρών μας αυτοί οι Σουηδοί μαγκούφηδες.

SERUM DREG "Lustful Vengeance"

Serum Dreg

Lustful Vengeance

2018 | Vrasubatlat

Οι Serum Dreg είναι το side-project μελών των Ash Borer και Uškumgallu και δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τα όρια του death metal και του black metal. Επικαλόμενοι τις τεχνικές και κυρίως το πνεύμα δίσκων που διακρίθηκαν στα δύο αυτά είδη κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τους μην αναζητώντας αγοραστικά τρικ, παίζοντας σχετικά συμβατικά αλλά με όρεξη και πάθος. Το Lustful Vengeance παρ’ ότι στερείται τη ριζοσπαστική φλέβα κερδίζει άνετα τον οπαδό λόγω έκφρασης αλλά και διάρκειας. Μόλις έξι τραγούδια και 22 λεπτά είναι πολύ δύσκολο να κουράσουν άλλωστε. Το ύφος τους θα θυμίσει παλιούς Darkthrone δίχως όμως το ψύχος της μουσικής των Νορβηγών.

CHAIN CULT "Demo"

Chain Cult

Demo

2018 | La Vida Es Un Mus

Αν και τελευταία έχω πάψει να ακούω τέτοιες νέες προσπάθειες του είδους στο underground, έδωσα μια ευκαιρία σε αυτό το demo γιατί μου το πρότεινε ένας φίλος. Μετά εκπλήξεως ανακάλυψα πως την ηχογράφηση την ανέλαβε ο Γιώργος Χριστοφορίδης (Delete the Mass, Conspiracy of Denial κ.α.) και μάλιστα εντυπωσιάστηκα με το πόσο επιτυχημένο ήταν το αποτέλεσμα. Οι Chain Cult μας πληροφορούν στο bandcamp τους πως είναι ένα dark/post punk τρίο που εδρεύει στην Αθήνα. Στυλιστικά συγγενεύουν με τους Warsaw, πριν αυτοί μετονομαστούν σε Joy Division, συν κάποια ελληνικά σχήματα των 80s (βλ. Γενιά του Χάους). Τα 17 λεπτά του demo δεν θα απογοητεύσουν κανέναν.

JEFF ROSENSTOCK "Post-"

Jeff Rosenstock

POST-

2018 | Quote Unquote, Polyvinyl, Specialist Subject

Δημιουργημένο λίγο μετά το αποτέλεσμα των τελευταίων Αμερικανικών εκλογών το POST- είναι ένα άλμπουμ που θα προσηλυτίσει λογικά πολλούς απογοητευμένους πολίτες καθώς μέσω των απαισιόδοξων στίχων του θα μπορέσουν να ταυτιστούν μαζί του. Ο δίσκος σφίζει ενέργειας και δεν ξοδεύεται απερίσκεπτα. Εκφρασμένο χωρίς υπεκφυγές, το άλμπουμ υποστηρίζεται δυνατά από τις πάμπολλες guest εμφανίσεις (Chris Farren, PUP, Laura Stevenson κ.α.) αλλά προσωπικά δε μπορώ να το εκτιμήσω δεόντως μιας και το συγκεκριμένο διάστημα όλο αυτό το ύφος μου μοιάζει σαν φθηνό κολλεγιακό ροκ. Και η αλήθεια είναι ότι δεν αξίζει στο POST- τέτοιου είδους ρετσινιά.