Bend Beyond
2012 | Woodsist
Δεν λέω, καλοπαιγμένο αυτό το καουντροειδές είδος της μπάντας αλλά υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Γενικά έχεις την αίσθηση ότι οι τύποι σου σερβίρουν αποπιώματα στο όνομα ενός νταλκά. Δεν διακρίνονται για κάτι ιδιαίτερο σαν μπάντα. Στο Bend Beyond οι Woods γράφουν μια μουσική που πάντα είχα απορίες γι’ αυτήν. Τι εννοώ μ’ αυτό; Έχετε δει μαλακισμένες χαζο-αμερικάνικες σειρές όπου μπλέκονται διάφορες ίντριγκες μέσα σ’ αυτές; Ξέρετε τώρα, έρωτες, δύσκολη εφηβεία, προβλήματα στο σπίτι κ.τ.λ. Σκεφτείτε τα γλυκόπικρα τέλη κάθε επεισοδίου και τις μουσικές που τα συνοδεύουν. Ε, αυτό ακριβώς! Πάντα απορούσα που στον πούτσο βρίσκανε τέτοια και τόσα τραγούδια για να συνοδεύουν τις συγχυσμένες εκφράσεις ηθοποιών γάμα (κυριολεκτικά) κλάσης που πρωταγωνιστούν σε μίνι σαπουνόπερες. Λοιπόν, οι Woods είναι τέτοιου είδους καλλιτέχνες. Αν εξαιρέσεις δυο-τρεις ηλεκτρισμένες στιγμές μες στο Bend Beyond, όλα τα τραγούδια τους είναι ότι πρέπει για να μαυρίσουν την οθόνη σε κάποιο τέλος του Dawson’s Creek π.χ. Αν σας αρέσει να βλέπετε μια μεσήλικη κι απελπισμένη μάνα που την έχει παρατήσει ο άντρας της και οι συγκυρίες δεν την αφήνουν να γαμηθεί με το καλό παιδί του χωριού, τότε αυτός ο δίσκος είναι για εσάς. Αν πάλι όχι, βγείτε καλύτερα έξω και παίξτε κανά τάβλι.
No comments:
Post a Comment