Novit Enim Dominus Qui Sunt Eius
2013 | Independent
Οι Βρετανοί αυτή τη φορά δεν αφήνουν εκκρεμότητες. Είχαμε τους φοβερούς και τρομερούς Cruciamentum να στάζουν το κατάμαυρο σκοτάδι τους σε σωστές δόσεις αλλά αυτοί εδώ οι τύποι ξεπερνούν κάθε προηγούμενο. Οι ήχοι της αποστροφής ντύνονται με την αβιοτροπική όψη του θανάτου και ό,τι ζωντανό γύρω τους επίσης αργοπεθαίνει. Οι Abyssal δεν κάθονται να ψειρίσουν καταστάσεις. Δανείζονται τα πιο ζοφερά συστατικά των σιχαμερά αργόσυρτων Evoken και Disembowelment, το κακά ακμαίο groove των Immolation, το βιομηχανικό μίσος που ξερνούν οι κιθάρες του Snorre W. Ruch και μας πετούν στη μάπα ένα κορυφαίο death/black αμάλγμα επικών διαστάσεων. Η μοναδικότητα του άλμπουμ μου φέρνει στο νου την απόκρυφη έμπνευση των Φινλανδών Numinous σ’ εκείνο το ασυναγώνιστο, ομώνυμο άλμπουμ τους του 2011. Οι ψιλιασμένοι θα κάνουν χαρές όταν ανακαλύψουν πως σε σημεία (όπως στο Under the Wretched Sun of Hattin) κλείνουν λάγνα το μάτι στους τοπικούς μας ήρωες Dead Congregation. Η βασανιστική ανάπτυξη των θεμάτων τους καθιστά τους Abyssal απόλυτα δεσποτικούς και τυραννικούς με τα ασφυκτικά riffs να διαδέχονται το ένα το άλλο μέσα σε ένα πλήρως μεθυστικό έβενος. Συναρπάζουν και απορροφούν τον ακροατή στην ουσία της πελώριας μουσικής που έχουν συνθέσει καταφέρνοντας να συνοψίζουν εύστοχα την ορχηστρική αφθονία τους παρ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Αν και η μουσική πάντα έχει τη δύναμη να εκπλήσσει, εγώ, επειδή μου αρέσει να εκθέτω τον εαυτό μου συχνά πυκνά, θα τολμήσω να δηλώσω πως το Novit Enim Dominus Qui Sunt Eius πιθανώς να είναι το άλμπουμ της χρονιάς. Πάνω απ’ όλα τους αξίζει να έχουν αυτό το όνομα σαν γκρουπ.
No comments:
Post a Comment