Interview: Eyehategod

Ακολουθεί συνέντευξη για το Def Lines webzine με τον Michael Williams, τραγουδιστή της μπάντας.

Θα πρέπει να τονίσω το γεγονός, χωρίς να φλυαρώ καθόλου, ότι είστε οι καλύτεροι τύποι εκεί έξω. Αυτό δεν είναι απλά η γνώμη μου αλλά η γενική εντύπωση των οπαδών σας μετά το live στην Αθήνα. Πιστεύεις ότι όλο αυτό το είδος συμπεριφοράς είναι μέρος της κουλτούρας και της καταγωγής σας ή απλά έτυχε πέντε αξιολάτρευτοι τύποι να συναντηθούν;

Ευχαριστώ φίλε. Είμαστε επίσης όλοι μας οπαδοί της μουσικής και θέλουμε να αντιμετωπίζουμε τον άνθρωπο σαν άνθρωπο, όχι σαν κάποια ξεχωριστή οντότητα τον καθένα, ούτε σαν μαλάκες rock stars απλά επειδή είναι μέλη μιας μεγάλης, παλιάς σκηνής. Όταν ήμουν παιδί κάθε φορά που μιλούσα ή έστελνα γράμματα σε μπάντες ήμουν απολύτως ενήμερος στο πως ενήργησαν προς το μέρος μου. Ήταν η underground σκηνή που μου έδειξε από νεαρή ηλικία ακόμα ότι οι τύποι πάνω στη σκηνή είναι ίδιοι με μας. Αυτοί που εξακολοθούσαν να πλασάρονται σαν μεγάλοι και ισχυροί απέτυχαν στο να γίνουν πιο προσωπικοί. Αλλά, έχοντας πει όλα αυτά, αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχεις τον χρόνο για να μιλήσεις στον καθένα ξεχωριστά, έτσι μερικοί ίσως νιώσουν αποκλεισμένοι παρ’ όλες τις προθέσεις σου. Και για να συνεχίσω την απάντηση στην ερώτησή σου, ΝΑΙ, είμαστε αξιολάτρευτοι.

Ποιες έιναι οι αναμνήσεις σας από εκείνη την εμφάνιση; Έχω να σου πω ότι οι οπαδοί σας ύμνησαν όλους, πίστεψε το. Έχω παρακολουθήσει πολλά live όλα αυτά τα χρόνια αλλά είχα ξεχάσει αυτό το νεανικό vibe που βγάλατε επί σκηνής.

Ήταν μια απίστευτη νύχτα για χάρη της κόλασης! Ήταν απλά καταπληκτικό. Το να γνωρίζεις τι περνά η πόλη σας και η χώρα σας γενικά εκείνο το διάστημα και εμείς να παίζουμε στη μέση όλων αυτών των συμβάντων. Γάμησέ τα, καλές στιγμές μέσα στην επανάσταση. Συναντήσαμε ΠΟΛΛΟΥΣ super cool τύπους και μιλήσαμε για την πολιτική της ΕΕ, για την ίδια την Ελλάδα, κι όλοι μας γίναμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα απ’ αυτό. Μπορώ πραγματικά να πω ότι αγαπώ την Ελλάδα…

“Κάποτε προκαλούσες αντίσταση και ξεκινούσες καυγάδες. Τώρα θες απλά να επιβιώσεις.” Μήπως αυτό έχει αλλάξει τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι στη σκηνή; Ρωτάω γιατί εμείς, στην Ελλάδα, είχαμε την ευλογία να σας δούμε μονάχα μια φορά στη σκηνή και σχετικά πρόσφατα. Θα έλεγα όμως ότι σαν εκτελεστές διατηρείτε τα επίπεδα κινδύνου πολύ υψηλά. Μπορείς να κάνεις μια σύντομη ανασκόπηση της ζωής σας πάνω στησκηνή; Έχει αλλάξει κάτι πραγματικά τώρα;

Ανασκόπηση της ζωής μας πάνω στη σκηνή; Αυτό είναι αδύνατο πιστεύω. Θα χρειαζόμουν πολύ χρόνο για να γράψω κάτι τέτοιο. Προσωπικά, ποτέ δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί επί σκηνής. Δεν παίζουμε εκ του ασφαλούς πάντως, αυτό είναι σίγουρο. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι σαν τις παλιές μέρες όπου θα προκαλούσα επιτηδευμένα σωματικές βλάβες στον εαυτό μου και τους οπαδούς. Εκείνα τα χρόνια ευχόμουν συχνά τον θάνατο αλλά ευτυχώς αυτές οι μέρες πέρασαν. Συνεχίζω να μη μπορώ να επικαλεστώ το πως αισθάνομαι επί σκηνής. Μερικές φορές ο πόνος είναι το μοναδικό πράγμα που σε σπρώχνει στο να μην τα παρατήσεις.

Σε έχει κυριεύσει καθόλου η ηλικία; Θυμάμαι ένα σωρό ανθρώπους να σου μιλούν μετά το live. Σε κάποια φάση στράφηκες στο μέρος μου και μου ζήτησες να σε σώσω απ’ αυτήν την κατάσταση. Θέλω να πω, ότι μου δίνετε την εντύπωση πως προτιμάτε περισσότερο να μιλήσετε με τους fans για το αγαπημένο σας Black Flag άλμπουμ παρά να κάθεστε απλά και να λαμβάνετε όλα τα θετικά σχόλια για το live που προηγήθηκε.

Ακριβώς! Είμαστε όλοι μας πολύ προσγειωμένοι. Δεν θέλουμε να ακούμε τους άλλους να μιλούν για εμάς. Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κόσμο, τα νέα, τις μπάντες που αγαπάμε…

Πώς είναι η ζωή σας, και γενικά τα πράγματα, τώρα στη Νέα Ορλεάνη;

Φανταστικά, πιστεύω. Η ζωή συνεχίζεται μέσα από διάφορες καταστάσεις (σ.σ.: συγκεκριμένα είπε “through the thick and thin”). Δεν είναι η κάθε μέρα ένα λαμπρό αστέρι αλλά πάντα ξεπερνάμε τις σκατοκαταστάσεις που συμβαίνουν.

Ο εθισμός σου στα ναρκωτικά έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό. Διάβασα ότι αντιλαμβάνεσαι, μέσω της συγραφής, ότι όλη η νέα κατάσταση δεν διαστρέβλωσε τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Υπάρχουν άλλου είδους εθισμοί που κρατούν τον Mike IX σε φόρμα;

Ο εθισμός στα ναρκωτικά, ναι, αυτός έχει παύσει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε να περνάμε καλά μια στο τόσο με ορισμένες παράνομες ουσίες. Πρώτο απ’ όλα το αλκοόλ. Μπορείς μόνο να καταστρέψεις τον εαυτό σου με όλα αυτά τα χημικά εκτός αν δεν θέλεις ή η όλη κατάσταση βγει εκτός ελέγχου. Όμως επίσης δε μπορείς απλά να πεις ότι δεν είσαι διατεθιμένος να το ξανακάνεις. Εννοώ ότι ΜΠΟΡΕΙΣ αλλά γάμα το καλύτερα. Δεν πρόκειται να περιορίσω τον εαυτό μου όπως και να ‘χει.

Αν και τέτοια πράγματα προκύπτουν υποσυνείδητα, μπορείς να πεις πως ακριβώς κόλλησες τον ιο της γραφής;

Γράφω από τότε που ήμουν παιδί. Ξεκίνησα με φρικτούς στίχους για την punk rock σκηνή και κάποιες σύντομες ιστορίες με παράξενα σκηνικά αλλά δεν τα παράτησα. Λατρέυω την τέχνη της γραφής. Αγαπώ επίσης την ζωγραφική και άλλες μορφές τέχνης. Όλα αυτά συνδέονται.

Είναι τα κείμενά σου απόρροια προσωπικών εμπειριών ή σε επηρρεάζουν και εξωτερικά ερεθίσματα; Κάποτε είπες ότι το συμβάν με τον Katrina άλλαξε τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Επηρρέασε και τον τρόπο που γράφεις επίσης;

Όχι, όχι με συγκεκριμένο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά είδα φρικτά πράγματα εξαιτίας αυτής της καταιγίδας.

Η ταυτότητά σου ως συγγραφέας έρχεται σε αντίθεση με αυτή του frontman; Υπάρχουν δύο διαφορετικοί άνθρωποι μέσα σου ή είναι το ίδιο πρόσωπο που μάχεται με ποικίλλους τρόπους;

Ούτε κατά διάνοια. Είμαι το ίδιο καταραμμένα ανθρώπινο βακτήριο μιας κοινωνίας ασχέτως με το τι κάνω κάθε στιγμή.

Οι EHG τι κάνουν; Πολλοί περιμένουν το επόμενο βήμα σας. Μην είστε τόσο άκαρδοι, καθάρθατα.

Εννοείς, τι έχουμε προγραμματίσει; Το Νοέμβριο του 2012 φέυγουμε για Αυστραλία, τότε έχουμε κάποια shows στο Brooklyn, NY στις Η.Π.Α. και τότε, υποθετικά μιλώντας, μπαίνουμε σε στούντιο ηχογράφησης. Έχω ένα μυστικό προγραμματισμένο για τις Η.Π.Α. τον Ιανουάριο αλλά δε μπορώ να πω κάτι ακόμα. Άκαρδοι; ΟΧΙ. Καθάρματα; ΝΑΙ!

Η καριέρα σου σαν δημοσιογράφος σε κρατά σε επαφή με πολλά νέα σχήματα. Έχεις ξεχωρίσει κάποια απ’ αυτές τις μπάντες;

Δεν το κάνω και πολύ συχνά αυτό πλέον, την rock δημοσιογραφία εννοώ. Μου αρέσει να κάνω κριτικές και συνεντεύξεις αλλά ως εκεί. Κάνω ένα διάλειμμα απ’ όλο αυτό εξαιρουμένου του ραδιοφωνικού μου show, Southern Nihilism Front στο http://www.coreofdestructionradio.com. Είναι τυχαίο όλο το σκηνικό και διαθέσιμο για download και θα ξανακάνω ένα σύντομα, μετά απ’ την περιοδεία. Όσον αφορά νέες μπάντες, δεν ακούω και πολλές απ’ αυτές. Οι Αυστριακοί I Exist είναι καλοί πάντως. Επίσης οι Salute, FUK, Midnight, Spits, Kriegshog, Classhole, Haarp, Die Slutzz, Pallbearer, Strong Intention, Bob Wayne, Warbeast, KillXLife, Wayward Drifters κ.α. Τις τελευταίες μέρες ζω σ’ ένα σοκάκι γεμάτο βινύλια γι’ αυτό δεν είμαι και πολύ πρόθυμος για τα νεότερα συγκροτήματα του 2012.

Πρότεινε μερικούς δίσκους που πιστεύεις πως κάθε οπαδός οφείλει να έχει.

Το Young Loud and Snotty των Dead Boys, το LP των Germs, το split των Void, όλα από Black Sabbath, όλα από Black Flag.

Πότε θα μας ξανάρθετε; Αν νομίζεις ότι δεν θα μας αρέσει η απάντηση, τότε μην απαντάς καθόλου.

Μάλλον δεν θα σας αρέσει και πολύ η απάντηση. Η απλή και ειλικρινής αλήθεια είναι αυτή: δεν ξέρουμε ακόμα. Ωστόσο, όλους εσάς τους υπέροχους τύπους σας έχουμε ΣΙΓΟΥΡΑ μέσα στα σχέδια μας.

Εύχομαι τα καλύτερα για σένα, την οικογένεια σου, την οικογένεια φίλων σου. Να’ σαι πάντα ευλογημένος και σ’ ευχαριστώ που σπατάλησες τον πολύτιμο χρόνο σ’ όλο αυτό.

Εγώ ευχαριστώ εσένα. Να τσεκάρεις τον προφορικό λόγο μου και τις άλλες μπάντες που συμμετέχω: The Guilt of…, Outlaw Order, Arson Athem, κ.ο.κ.