Vanquish in Vengeance
2012 | Listenable Records
Πως το ‘χε πει ο αείμνηστος Seth Putnam; “Kyle from Incantation has a moustache”. Και μάλιστα τσιγκελωτό, ανδρικό, απ’ αυτό που σχηματίζει μόνο η ακμαία τεστοστερόνη. Οι Incantation σκάνε ξανά μύτη μ’ ένα δίσκο που αποτελείται από υψηλού βαθμού οξύτητας τραγουδάρες. Και εξυπηρετούν άριστα τις ανάγκες του γαμημένα trve death metal. Όλα τ’ άλλα είναι φλωριές και περιττά. Η Autopsy doom-ια του Ascend Into the Eternal φροντίζει από νωρίς να υπενθυμίσει ότι οι τύποι αποτελούν από μόνοι μια ολόκληρη σχολή του είδους. Ο John McEntee καλά βαστάει το όραμα. Αν και για πολλούς (βάλτε κι εμένα μέσα στο σωρό) η μακάβρια φρικαλεότητα του ήχου τους στα πρώτα τους albums, και ιδιαίτερα αυτή του Onward to Golgotha, είναι αξεπέραστη, δεν παύουν να φτύνουν παρόμοια τοξικά riffs ακόμα και τώρα. Μην ξεγελιόμαστε, ο Σατανάς φροντίζει να τους εμπνέει ακόμα και τόσα χρόνια απ’ την αρχή της καριέρας τους. Οπότε όλα κομπλέ. Τι περιμένετε να διαβάσετε δηλαδή; Μήπως για μουσικές τεχνικές ή ιδιαίτερες καινοτομίες; Όλα αυτά τα γράφουμε στ’ αρχίδια μας όταν έχουμε να κάνουμε με τέτοιου είδους ηγέτες. Σ’ αυτούς λοιπόν που το death metal τους μίλαγε πάντα στην ψυχή, ο δίσκος αυτός θα βρει τη θέση που του αρμόζει. Οι υπόλοιποι ας μελετήσουν πάλι το πεντάγραμμο. Suckers!
No comments:
Post a Comment