Out to Die
2012 | Indie Recordings
Thrash (πέρα από trve death) ήταν το Seven Churches. Thrash ήταν και οι Slayer λίγα χρόνια αργότερα. Τις ίδιες χρονιές έπαιζαν μπάλα και οι παλιοί Destruction. Thrash ποτέ δεν ήταν οι Municipal Waste, ούτε οι Warbringer, ούτε οι Evile. Αυτά ήταν τραγελαφικά συμβάντα που απλώς έτυχε να υπάρξουν (κυριολεκτικό shit happens). Το απόλυτο thrash/θρας όμως, με όλη την κιτς αισθητική, την υπερμπίχλα που οφείλει να κουβαλάει σαν ιδίωμα, τα επίπεδα επικινδυνότητας, το extreme στοιχείο μέσα του και όλα τα παρελκόμενα έχει πιθανότατα παιχτεί από τους Aura Noir. Εδώ δεν γίνεται μια κριτική στο νέο άλμπουμ της μπάντας. Εδώ γίνεται ένας απολογισμός περί τίνος πρόκειται αυτή η μπάντα. Γιατί όλα τα παιδιά της είναι ίδια ένα προς ένα. Κι αυτό εξ’ αιτίας της μοναδικής νοοτροπίας που σέρνουν οι ιθύνοντες νόες. Το Out to Die είναι απλά το καινούργιο γαμηστερό άλμπουμ των Aura Noir. Αυτό που διαθέτει το καλύτερο θρας. Κομμάτια σαν το Priest’s Hellish Fiend δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης άλλωστε. Και στην τελική, μια μπάντα που αυτο-ονομάζεται ως the ugliest band in the world και έχει για frontman την πιο απολαυστικά ποζέρικη και άσχημη μάπα ever αξίζει τουλάχιστον τα συγχαρητήριά μας.
No comments:
Post a Comment