SWMRS "Berkeley's on Fire"

SWMRS

Berkeley's on Fire

2019 | Fueled by Ramen

Το punk rock εδώ μπαίνει περισσότερο σαν ταμπέλα για να περιγράψει τις αξίες ή την στάση του group (ως οφείλει δηλαδή) και όχι για να κατευθύνει τον ακροατή κάπου συγκεκριμένα ηχητικά. Οι SWMRS (προφέρονται Swimmers) είναι από τις Η.Π.Α. και το Berkeley's on Fire είναι ήδη το τέταρτο full-length της μπάντας. Η φλέβα της μπάντας σαφώς και είναι το pop σαν κουλτούρα όπως και στυλιστικά. Περισσότερο indie rock αλά Hives και Blur-ικές μελωδίες θα βρει ίσως κανείς εδώ παρά punk όπως το έθεσαν οι Ramones ή οι Sex Pistols λίγο αργότερα. Ο δίσκος είναι η βάση για το big next step της μπάντας στη μουσική βιομηχανία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τον ευχαριστήθηκα. Δεν είμαι και ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μιλήσει για τέτοιες προσπάθειες αλλά το mainstream κοινό θα τους αναδείξει σε κάτι μεγάλο υποπτεύομαι. Αργά ή γρήγορα.

DEATHSPELL OMEGA "The Furnaces of Palingenesia"

Deathspell Omega

The Furnaces of Palingenesia

2019 | Norma Evangelium Diaboli

Κατά κάποιο τρόπο οι Deathspell Omega αγναντεύουν από την κορυφή που οι ίδιοι δημιούργησαν, τελείως ευφάνταστα, την τελευταία δεκαπενταετία. Αλήθεια, θα ήταν πολύ κλισέ μια οποιαδήποτε κριτική στο έργο τους όσον αφορά την μετά-Si Monvmentvm Reqvires, Circvmspice περίοδό τους. Και αυτό ισχύει τόσο στο μουσικό όσο και στο στιχουργικό περιεχόμενο στο οποίο οι πολύ προσεκτικοί και ψαγμένοι οπαδοί τους θα δώσουν ιδαίτερη βάση συσχετίζοντας το concept του νέου άλμπουμ με τη φιλοσοφία του Σαρτρ και του Μπατάιγ. Εγώ θα αρκεστώ στο να αναφέρω πως είναι απορίας άξιο να καταφέρνουν έναν τόσο έντονο παλμό σε συνθέσεις που έχουν γεννηθεί στην ίδια φλέβα της πρότερης δισκογραφίας τους. Θα συναντήσει κανείς εδώ τη λύσσα των Antaeus και την καλύτερη δυσαρμονία της πιάτσας σε κλίμακες φουλ μινόρε που θα τσαλακώσουν την καρδιά σας. Κι όλα αυτά με έναν οργανικό, ζεστό ήχο που κάνει μέχρι και την εκφορά του Aspa (;) να στάζει δηλητήριο.

HAIMAD "The Return" EP

Haimad

The Return EP

2019 | Northern Silence Productions

Οι Haimad είναι μια παμπάλαια black metal μπάντα που σχηματίστηκε στα μέσα των 90's στη Σουηδία. Η τελευταία τους προσπάθεια ήταν ακόμα ένα ΕΡ που κυκλοφόρησε το 1999 και το The Return επιστρέφει μετά από είκοσι χρόνια απραξίας. Είναι λογικό λοιπόν ότι όσοι μπουν στη διαδικασία να ακούσουν το άλμπουμ θα βιώσουν μια old school εμπειρία του ήχου που θα παραπέμψει στις "συμφωνικές" προσπάθειες των (early) Arcturus και Emperor όπως επίσης και στους Old Man's Child, Dimmu Borgir και Dark Fortress. Σχετικά καλή, αν και παρωχημένη, αυτή η νέα τους προσπάθεια με το The Prophecy τραγούδι να κερδίζει τις εντυπώσεις ως το πιο περιπετειώδες και το Upon a Throne of Ice να χαρίζει αυτή την ανοίκεια θλίψη που αρμόζει σε μπάντες του είδους.

ABDUCTION "All Pain as Penance"

Abduction

All Pain as Penance

2019 | Inferna Profundus Records

Βίαιη αλμπουμάρα με δυσάρεστες αναθυμιάσεις δυσαρμονίας προσφέρει ο Βρετανός Phil Illsley (Taken by the Tide, Death Tripper). Αρκετά δραστήριος την τελευταία τριετία μες στην οποία έχει προλάβει να κυκλοφορήσει ακόμα δύο full-lengths κι ένα EP πριν από το φετινό δημιούργημά του. Στα συνήθη ξεσπάσματα που θα βρει κανείς καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου θα έρθει αντιμέτωπος με απροσδόκητα ατμοσφαιρικά σημεία που αναμφίβολα εντείνουν την πικρόχολη αίσθηση αντί να ξενερώσουν τον ακροατή. Αν εξαιρέσω το αχρείαστο Embattled ιντερλούδιο όλα τα τραγούδια με άφησαν άναυδο και κορυφαία στιγμή θεωρώ πως είναι το The Funeral of Cosmic Mastery άσμα που κλείνει τον δίσκο μεγαλεπήβολα. Προτεινόμενο όσο δεν πάει.

NUSQUAMA "Horizon Ontheemt"

Nusquama

Horizon Ontheemt

2019 | Eisenwald

Ολλανδικό black metal project που έχει στις τάξεις του μέλη των Iskandr, Lubbert Das, Laster και Solar Temple μεταξύ άλλων. Όσοι έχουν έρθει σε επαφή με δουλειές των προαναφερθέντων μπαντών γνωρίζουν ότι πρέπει να προσμένουν κάτι τουλάχιστον ποιοτικό. Και αυτό ακριβώς πράττουν οι Nusquama. Χωρίς καμία έκπτωση στη λύσσα του black metal τους δημιουργούν μια βιτριολική ατμόσφαιρα για το είδος εφάμιλλης των ηγεμονικών στιγμών των mid-90's. Το Horizon Ontheemt είναι το απάνθισμα της μαύρης ψυχής και διοχετεύει το απαστράπτον σκοτάδι μέσω πανέμορφων μελωδιών, είτε βίαια είτε μέσω μιας πειθαρχημένης εκτέλεσης. Δώστε βάση σε αυτή τη σκηνή. Ο Βορράς έχει αρχίσει να βρυγχάται πάλι επικίνδυνα.

AORATOS "Gods without Name"

Aoratos

Gods without Name

2019 | Debemur Morti Productions

Προφανώς πίσω από την υπόθεση Aoratos κρύβεται ο ιθύνων νους των Akhlys και Bestia Arcana και μάλλον πρόκειται για one-man project. Τι προσφέρει εδώ άραγε ο Kyle Earl Spanswick (aka Naas Alcameth); Black metal φυσικά και μάλιστα στα πρότυπα των προαναφερθέντων acts. Εδώ δεν υπάρχουν αδεξιοσύνες που οδηγούν τον ακροατή σε ρίγη συγκίνησης. Ο mainman του γκρουπ δεν πάσχει από αμάθεια και συνθέτει ένα άλμπουμ (μόλις ντεμπούτο) ισόποσο σε riffs και ατμόσφαιρα. Η αίσθηση όμως ότι το όλο project δημιουργήθηκε άνευ ψυχολογικού κόστους το κατατάσσει αυτόματα σε Β' κατηγορία κάνοντας το αρεστό σε πολύ συγκεκριμένο φάσμα οπαδών: αυτών που δεν δέχονται κανένα άλλο είδος ούτε στη βελόνα του πικάπ τους αλλά ούτε και στον σκληρό δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους.

ABOMINISM s/t

Abominism

Abominism

2019 | Independent

Νεοσύστατη μπάντα από την Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. το ντουέτο των Stephen Baker και John William Dunn IV. Στο ομώνυμο ντεμπούτο τους παίζουν ένα αρκετά καλό death metal το οποίο είναι ελαφρώς χρωματισμένο με black metal αισθητική. Δεν είναι ότι πρόκειται για την πιο καταχθόνια προσπάθεια που θα ακούσει κανείς ούτε το γεγονός ότι θα ανατριχιάσει ακούγοντας τις ορθές και πολύ μελετημένες μελωδίες τους. Είναι συνετοί όσον αφορά τους καιρούς που διανύουμε και πολύ προσιτοί ασχέτως της ακρότητας που πρεσβεύουν. Το μεγάλο μειονέκτημα φυσικά είναι η χρήση drum programming (δε μπορεί να κάνω τόσο λάθος) το οποίο αδυνατεί να κρύψει την εκνευριστική χροιά του παρ' όλη την εξέλιξη της σημερινής τεχνολογίας. Κρίμα γιατί έχουν κάποιες σοβαρές ιδέες.

AKASHA "Canticles of the Sepulchral Deity"

Akasha

Canticles of the Sepulchral Deity

2019 | Grey Matter Productions

Ανδροπρεπές black metal παίζει ο Leech, το μοναδικό μέλος αυτού του project. Δεν έχω ακούσει προηγούμενες προσπάθειες του για να μπορώ να συγκρίνω αλλά αυτό είναι όπως και να 'χει το ντεμπούτο full-length του. Λόγω των high-pitched φωνητικών του και μελωδιών όπως στην έναρξη του Psychic Fog, Draconian Paroxysm το στυλ παραπέμπει σε δρακουλέ/βαμπυρέ καταστάσεις αλλά αυτό μην σας αποκαρδιώσει. Μπορεί να γίνεται λίγο γραφικός ανά φάσεις αλλά βασίζει το performance του κυρίως σε νεοτερισμούς προσπαθώντας συνάμα να κρατήσει ένα παραδοσιακό feeling. Δεν είναι αχαΐρευτος αλλά δεν προσφέρει και κάτι συγκλονιστικό. Επίσης μπορείτε να του δώσετε μια ευκαιρία χωρίς αυτό πάλι να σημαίνει ότι η ακρόαση θα είναι ανεπαίσθητη. Το artwork κάνει "κρα" ότι είναι από τον πολύ Wrest.

CSEJTHE "L'Horreur de Čachtice"

Csejthe

L'Horreur de Čachtice

2019 | Independent

Ο Καναδάς τα τελευταία χρόνια έχει χτίσει μια καλή σκηνή όσον αφορά το black metal και σχεδόν χαρακτηρίζεται από τον ήχο του και το ύφος όσων το πρεσβεύουν. Οι Csejthe είναι μια από αυτές τις μπάντες που είναι κοντά στα πρότυπα των Délétère, Grimoire κ.α. Το L'Horreur de Čachtice είναι το τρίτο full-length του γκρουπ και πιθανότατα το καλύτερο άλμπουμ τους. Αν προσπεράσει κανείς το ασθενικό ξεκίνημα θα χαρεί να ανακαλύψει το αδιαφιλονίκητο ψύχος που ντύνει τραγούδια σαν το Nébuleuse Τentatrice ή το Sadique Lunatique. Η αντι-πλαστικότητα του δίσκου συσσωρεύεται σαν ηχητικό άγχος έτοιμο να εκραγεί προς πάσα κατεύθυνση και γι' αυτό εκτιμάται δεόντως σαν προσπάθεια.

SINMARA "Hvísl Stjarnanna"

Sinmara

Hvísl Stjarnanna

2019 | Ván Records

Ο τρομολάγνος Þórir Garðarsson δεν έχει σταματημό. Προφανώς και είναι μια συλλογική προσπάθεια η υπόθεση Sinmara αλλά φαίνεται η σφραγίδα του φανταστικού αυτού μουσικού και πως υιοθετείται μέσα στα σχήματα που συμμετέχει. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τους ασυναγώνιστους Svartidauði. Η Ισλανδική σκηνή κρατά κατ' εμέ τα ηνία στην υπόθεση black metal. Οι Sinmara ενηλικιώνονται με αυτή τη νέα τους προσπάθεια και ξεπερνούν κατά πολύ το καλό ντεμπούτο τους. Είναι υπερβατικοί και συνδυάζουν τη δυσαρμονία με τη μελωδία και την ονειρική υποβλητικότητα. Όλα τα τραγούδια είναι ψυχωμένα και το υποδόριο χάος τους καταδεικνύει το ανώτερο στάδιο της πνευματικής εξέλιξης των μελών. Για κάτι τέτοια ζούμε πλέον. Αναρωτιέμαι τι θα πάθω όταν βγάλουν νέο δίσκο οι Misþyrming.

RINGARË "Under Pale Moon"

Ringarë

Under Pale Moon

2019 | Iron Bonehead Productions

Δημιουργημένοι μετά την διάλυση των Troglodytic, γύρω στο 2004, οι Ringarë είναι ένα project που δεν γνωρίζουμε και πολλά για τη σύστασή του πέραν του γεγονότος ότι σε αυτούς συμμετέχει ο πολύς Esoterica (Alexander Poole) και κάποιος Likpredikaren πλέον. Σαν πάρεργο ίσως του Chaos Moon σχήματος η μπάντα αποτελεί μνεία στο majestic black metal του δεύτερου κύματος που έσκασε από την Ευρώπη στις αρχές με μέσα των 90's. Το Under Pale Moon είναι το πρώτο full-length της μπάντας και διαθέτει μια ορχηστρική (αν και παρωχημένη) παρρησία. Τα keyboards εδώ έχουν lead ρόλο και συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα του εγχειρήματος πειθαρχικά, σαν πλάτη για το σπουδαιοφανές performance. Καλή προσπάθεια γενικά.

DRASTUS "La Croix de Sang"

Drastus

La Croix de Sang

2019 | Norma Evangelium Diaboli

Μάλιστα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ ακατάβλητης παραφωνίας. Στυλιστικά συγγενεύει με οτιδήποτε αρέσκομαι να ακούω από την πιο "σύγχρονη" σκηνή και οι αναφορές στη Γαλλική σκηνή των Antaeus και Deathspell Omega είναι παραπάνω από άμεσες. Ναι, γι' αυτό το είδος παραφωνίας μιλάω. Που ακμάζει στα τραγούδια σαν έρποντας τρόμος με αμείωτη ένταση μόνο και μόνο για να λάμψει το σκοτάδι της riff-ολογίας (του Drast στην προκειμένη). Μια ακατάσχετη κιθαριστική τέλεση που τιθασεύεται μόνο από το συνολικό tempo ξεφεύγοντας από την παγίδα του αλόγιστου blastbeat. Δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο άλμπουμ του ο Drast ωριμάζει μέσα στην αναθεματισμένη ψυχή μιας χώρας που πρωταγωνιστεί στην υπόθεση black metal των τελευταίων χρόνων και μας δίνει απλόχερα την καλύτερη δουλειά του έως τώρα.

MYSTIFIER "Protogoni Mavri Magiki Dynasteia"

Mystifier

Protogoni Mavri Magiki Dynasteia

2019 | Season of Mist

Δεκαοχτώ χρόνια μετά το τελευταίο άλμπουμ τους οι Βραζιλιάνοι Mystifier επιστρέφουν πιο Έλληνες από ποτέ που, πέρα από τον τίτλο του άλμπουμ, αρέσκονται στη συνέχιση του ύφους που άφησαν: ένα black/death metal αρχαίας κοπής, αρκετά συγγενικό με προσπάθειες των δικών μας Rotting Christ και Varathron. Οι συντοπίτες τους Sarcófago σαφώς και είναι ακόμα ένα σημείο αναφοράς όσον αφορά το στυλ του Protogoni Mavri Magiki Dynasteia. Εντάξει, είναι τρού η φάση, δε λέω, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να ικανοποιηθώ πλέον με κάτι τέτοια. Θα έλεγα ότι όσο μπορώ να γουστάρω με το μπαούτσικο blastbeat άλλο τόσο μπορώ να ξενερώσω με κάτι αλά Mortuary Drape leads. Αξιέπαινοι για το ζήλο τους αλλά το νέο άλμπουμ είναι κάτι που αφορά τους (πολύ) φανατικούς οπαδούς της μπάντας.

PISSGRAVE "Posthumous Humiliation"

Pissgrave

Posthumous humiliation

2019 | Profound Lore Records

Είχα ακούσει φυσικά το Suicide Euphoria ντεμπούτο τους, κυρίως λόγω εκείνου του όμορφα αηδιαστικού εξωφύλλου. Δεν απογοητεύτηκα όμως. Το φετινό άλμπουμ τραβάει (όσον αφορά τα εικαστικά) τα πράγματα στα άκρα. Οι Pissgrave είναι μια νοσηρή μπάντα και περιέργως όλο αυτό που κάνουν δεν φαίνεται σαν παρωδία. Μέλη τους είχαν θητεία στους φρικιαστικούς Otesanek και αυτό δείχνει τη νοσογόνο φύση του γκρουπ. Τα riffs είναι οξυμμένα, τα φωνητικά παραληρηματικά και το γενικότερο performance λυσσαλέο. Λίγο Deicide, λίγο Deeds of Flesh και σπανιότερα Incantation-ικό vibe συνθέτουν αυτό το νέο τους μουσικό έκτρωμα. Όποιος νιώσει παρείσακτος δεν δοκιμάζει καν την ακρόαση.

AARA "So Fallen Alle Tempel"

Aara

So Fallen Alle Tempel

2019 | Naturmacht Productions

Ντεμπούτο άλμπουμ για αυτό το black metal σχήμα που μας χαιρετά από την Ελβετία των Celtic Frost, Coroner αλλά και των Vuyvr, Rorcal και Knut. Οι διαδικτυακές πληροφορίες που μπορούμε να συλλέξουμε μας ενημερώνουν πως πρόκειται για ένα act με δύο μέλη (κλασσικά) ο ένας εκ των οποίων αναλαμβάνει όλα τα όργανα και ο άλλος τα φωνητικά. Το άλμπουμ διαθέτει πέντε συνθέσεις που αγγίζουν τα 40 λεπτά και το ύφος τους είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό. Το ηχητικό αμάρευμα αυτού, δε, χρωστά τόσα στους early Emperor δίχως βέβαια να προκαλεί ανάλογες ανατριχίλες. Παρ' όλα αυτά οι Aara είναι πολλά υποσχόμενοι με όλο τον ορχηστρικό αναβρασμό που μπορούν να παράξουν. Δεν είναι αναγκαίοι αλλά δε μπορείς να τους παραλείψεις ελαφρά τη καρδία.

ROYAL TRUX "White Stuff"

Royal Trux

White Stuff

209 | Fat Possum

Φυσικά και υπάρχει η αβεβαιότητα για την ορθότητα ενός τέτοιου reunion. To αναθεματισμένο rock όμως του ντουέτου που έδρασε κυρίως στα 90's πάντα θα αφήνει υποσχέσεις για μουσική που δεν είναι αναμενόμενη και αναλώσιμη. Τα σύντομα, χοντροκομμένα riffs τους συνεχίζουν να μην εντάσσονται σε κάτι γνωστό ή εύπεπτο. Κάπου διάβασα ότι η ανταλλαγή ιδεών για τον δίσκο ήταν κυρίως μέσω mails. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ορχηστρική απερισκεψία προκύπτει λόγω αυτού αλλά το παρελθόν του γκρουπ δεν μας επιτρέπει τέτοια πορίσματα. Το παράξενα διαφαινόμενο noise rock είναι εδώ, οι κιθάρες οδηγούν το εγχείρημα ξανά και τα τραγούδια είναι αρκετά εύπεπτα όταν η μπάντα δεν αποκτηνώνεται (βλ. Purple Audacity #1).

POND "Tasmania"

Pond

Tasmania

2019 | Spinning Top

Δεν ξέρω αν το ύφος είναι κοινόκτητο ούτε αν το ότι περιοδεύοντα μέλη των Tame Impala που είναι ενεργά μέλη αυτού του project παίζει κάποιο ρόλο. Αυτό που ακούω όμως παραείναι όμοιο για να το αγνοήσεις. Και για να ακριβολογήσω λίγο περισσότερο, οι Pond του σήμερα μοιράζονται τους κραδασμούς της Currents περιόδου των Impalas. Αυτομάτως καταλαβαίνουμε ότι δεν ακούμε κάτι κοσμογονικό, μήτε κάτι κοσμοσωτήριο. Ένα μεταποιημένο ψυχεδελικό κράμα rock/pop μουσικής είναι όλο κι όλο που σε φάσεις μου θυμίζει λίγο και το πως προσεγγίζουν το συγκεκριμένο είδος οι γείτονες τους, Uknown Mortal Orchestra. Μια συνθετική μικρόνοια την αντιλαμβάνεσαι. Κατά τ' άλλα δε σημαίνει ότι δεν θα ευχαριστηθείς αυτό το άλμπουμ καθόλου.

ASHES s/t

Ashes

Ashes

2019 | Malignant Voices

Αδιάκριτο, Burzum-ικό black metal παίζουν οι Ashes, αυτό το Πολωνικό τρίο με μέλη των Medico Peste, Over the Voids... και Mgła (μόνο σε live). Το ομώνυμο αυτό άλμπουμ είναι και το ντεμπούτο της μπάντας και διαρκεί κάτι λιγότερο από μισή ώρα που μοιράζεται ανάμεσα σε τέσσερα τραγούδια ίδιου ύφους. Οι συνθέσεις είναι όντως καλές αλλά πολύ συγγενικές με τις ένδοξες πρώτες μέρες του Vikernes (έως Filosofem περιόδου) κι εκεί που ο Νορβηγός προσφέρει ακαλαίσθητο ψύχος οι Πολωνοί το αναπαράγουν καλογυαλισμένα και έξυπνα. Το Majesty διακρίνεται σαν σύνθεση της πρώτης αυτής προσπάθειας του γκρουπ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Ashes δεν είναι ακριβοδίκαιοι όσον αφορά την ατμόσφαιρα στα εναπομείναντα tracks. Δοκιμάστε το.

DEPARTURE CHANDELIER "Antichrist Rise to Power"

Departure Chandelier

Antichrist Rise to Power

2019 | Nuclear War Now! Productions

Ανένδοτοι ως προς την έκφραση οι Departure Chandelier ρίχνουν επιτέλους στην αγορά το ντεμπούτο άλμπουμ τους οχτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του διάσημου (στους underground κύκλους) πλέον demo τους, "The Black Crest of Death, the Gold Wreath of War". Το αξιοσημείωτο είναι πως το Antichrist Rise to Power έχει ηχογραφηθεί μια δεκαετία πριν το συγκεκριμένο demo και μαρτυρά γιατί ακούγεται τόσο συγγενικό χρονικά με μπάντες του δεύτερου κύματος αλλά και τους αξεπέραστους Bathory. Νομίζω ότι η πληροφορία πως το γκρουπ απαρτίζουν μέλη των Akitsa και Ash Pool είναι αρκετή για να υποψιαζόμαστε τουλάχιστον τον φασιστάκο Dominick Fernow στις τάξεις τους. Όσοι μπορούν να καυλώσουν με μια μη συνεσταλμένη κυκλοφορία που θα θυμίσει μέχρι και παλιούς Agatus, ας πέσουν με τα μούτρα.

TRAVELER s/t

Traveler

Traveler

2019 | Gates of Hell Records

Οι Traveler προέρχονται από τον Καναδά και είναι μετά βίας σχηματισμένοι εδώ και μια διετία. Σχήματα σαν κι αυτούς έχουν έλλειψη προβολής και αν εξαιρέσεις τους γερόλυκους της φάσης μόνο συγκεκριμένα groups έτυχαν αναγνώρισης στο πρόσφατο παρελθόν για σύντομο χρονικό διάστημα (βλ. Enforcer, Portrait, κ.α.). Όσοι είστε οπαδοί του παλιού καλού heavy metal και ιδιαίτερα μπαντών όπως οι Judas Priest, Tyrant, Diamond Head και Liege Lord τότε θα εκπλαγείτε με την αυθάδεια των πιτσιρικάδων αυτών. Διαθέτουν μέλη με εξαιρετική συνθετική ικανότητα, μια σπουδαία φωνή πίσω από το μικρόφωνο και τεχνικά είναι αμείλικτοι. Είναι σημαντικό να σημειώσω ότι τα solos του δίσκου αυτού είναι παιγμένα (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) με ουσία κι αυτό μην το προσπεράσετε έτσι.

DOOMBRINGER "Walpurgis Fires"

Doombringer

Walpurgis Fires

2019 | Nuclear War Now! Productions

Η κερχνώδης riff-ολογία του νέου δίσκου των Doombringer είναι ικανοποιητική ως ένα βαθμό. Οι συνθέσεις του άλμπουμ είναι πλήρεις από χάρες και δεν κενοκοπούν αλλά ο χαρακτήρας του είναι ισχνός και σίγουρα κάπου υστερεί. Η αγελαία φύση του πορεύεται στα 90's μονοπάτια των προγόνων του δίχως να εκμεταλλευτεί τις εκπλήξεις των όποιων παράδρομων συνάντησε. Δεν ενδίδει, κοινώς, στον κίνδυνο της εξερεύνησης παρά εμμένει στην ασφάλεια της έκφρασης που προκύπτει απερίσκεπτα. Τα είδη αυτά τα αγαπήσαμε με πάθος για όλα τα κλισέ τους αλλά όταν πλέον υπάρχουν υπεράριθμοι αστείρευτοι εκφραστές δύσκολο να διαλέξει κάποιος την ατολμία στην ακραία σκηνή. Για το info, εδώ συμμετέχει και ο δικός μας Θωμάς Ασλανίδης των The Psalm (ex-Nocturnal Vomit).

HEXVESSEL "All Tree"

Hexvessel

All Tree

2019 | Century Media Records

Οι Hexvessel έγιναν άθυρμα του ίδιου τους του οράματος. Τι σημαίνει αυτό; Από τα γεννοφάσκια της μπάντας ακόμα ο folk παλμός δεν ήταν μόνο αισθητός αλλά η κινητήρια δύναμη αυτής της μουσικής κολεκτίβας, τιμόνι της οποίας παραμένει ο ακμαίος Matthew McNerney (aka Kvohst για τις παλιές καραβάνες της ακραίας σκηνής). Η δισκογραφική αλληλουχία του συγκεκριμένου act φυσικά και μαρτυρούσε αυτή την εξέλιξη αλλά είναι αμάρτημα να αποτινάζει κάποιος τις μαύρες στιγμές και την σκοτεινή ψυχή του όταν μάλιστα αυτές είναι ο λόγος που σε κάνουν να ξεχωρίζεις μέσα στον συφερτό. Οι Φινλανδοί είναι αμείλικτοι όσον αφορά την ατμόσφαιρά τους πλέον. Το ύφος χρωματίζεται εξ' ολοκλήρου ακουστικό αλλά προκύπτει αμερόληπτο και ποιοτικό όπως και να 'χει.

FUNEREAL PRESENCE "Achatius"

Funereal Presence

Achatius

2019 | Sepulchral Voice Records

Η διασαλευμένη προσωπικότητα πίσω από τους Funereal Presence γίνεται ακαριαία εμφανής. Η φιγούρα του Bestial Devotion (κοινώς Mattias Müller) δεν θα μπορούσε να μας προσφέρει τίποτα λιγότερο από ένα black metal μη κανονικής κατάστασης. Άλλωστε μιλάμε για ένα από τα μέλη των εκθαμβωτικών Negative Plane. Η έκβαση των μελωδιών γίνεται με διεστραμμένο τρόπο, μακροσκελή και επίπονο. Το riff τιμά το heavy metal με τρόπο τόσο εξευγενισμένο που σχεδόν κάποιος θα μπορούσε να μιλήσει για παρθενογέννεση. Φυσικά και δεν ισχύει το τελευταίο αλλά η σύνθεση του Achatius είναι τόσο αλλοιωμένη οργανικά που αγγίζει πρωτόγνωρα συναισθήματα με την αποκρουστική εντύπωση που αφήνει. Πιο black metal από δέκα σημερινές Νορβηγίες.

ROTTING CHRIST "The Heretics"

Rotting Christ

The Heretics

2019 | Season of Mist

Εντάξει, έχουν πάψει εδώ και πολλά χρόνια να προσφέρουν στυγερές συνθέσεις και το μόνο που πραγματικά κάνουν είναι μια ανακύκλωση των στοιχείων τους από το '99 και μετά. Αυτό το σύμπλεγμα ιδεών τους πλέον τους χαρίζει μεν μια ποιοτική σταθερότητα μα η συνεναιτικότητα τους δεν δημιουργεί μεγαλεία. Δεν είναι (ούτε αυτό) κακό άλμπουμ. Οι Rotting Christ του σήμερα είναι συντονισμένοι, ένα μεγάλο όνομα της σκηνής και ξέρουν πως να ικανοποιήσουν τον οπαδό. Το θέμα είναι ότι δεν προκαλούν εκείνες τις μεγάλες ψυχικές εντυπώσεις όπως έκαναν στο περιπετειώδες ξεκίνημά τους. To The Heretics βρίθει από συμφωνικά μέρη, Γρηγοριανά περάσματα κ.ο.κ. Η μελωδικότητα τους όμως παραείναι τετριμμένη και το tag "black metal" κάτω από την ανάρτηση θα μπει για επικοινωνιακούς λόγους.

VANUM "Ageless Fire"

Vanum

Ageless Fire

2019 | Profound Lore Records

Όταν διαθέτεις στις τάξεις σου μέλη των Ash Borer και ιδιαίτερα των μακάβριων Fell Voices τότε το αποτέλεσμα θα είναι ατιμωτικό. Καθόλου ατημέλητο και συνειδητά εστιασμένο το Ageless Fire έχει το σφυγμό της Κολάσεως και της απελπισίας. Τα έξι τραγούδια του άλμπουμ είναι άσπλαχνα ακόμα και στα mid-tempo σημεία τους. Άξια αναφοράς είναι η μελωδικότητα ανά φάσεις και ο απρόσκοπτος ρυθμός που βρίσκει χώρο στο σκοτεινό performance. Το φυσικό επακόλουθο αυτών είναι ένα majestic αποτέλεσμα δίχως τη χρήση φτηνών εντυπωσιασμών. Το άλμπουμ δεν προκαλεί αποστροφή, είναι όμως ηγεμονικού ύφους και βιαιοπραγεί στον βέλτιστο βαθμό. Το σιδηροδρομικό riffing κάνει επίσης συχνά εμφάνιση, όχι βέβαια στα γοητευτικά επίπεδα της μαμάς Νορβηγίας (aka Snorre W. Ruch, Yusaf Parvez™).

BLUE HUMMINGBIRD ON THE LEFT "All Tlachinolli"

Blue Hummingbird on the Left

Atl Tlachinolli

2019 | Iron Bonehead Productions

Black Metal νηπενθές, αυτό το σχήμα της Δυτικής Ακτής των Η.Π.Α., που μοιράζεται μέλη με τους αξιόλογους Arizmenda και τους πολύ καλούς Volahn (ποιος θυμάται άραγε εκείνη τη φοβερή Aq'Ab'Al κυκλοφορία τους;). Αρπάζουν μες στα σταμνιά τους οτιδήποτε φέρει τον Von-ικό τρόμο του παρελθόντος αλλά τον ντύνουν με σύγχρονα πρότυπα και αισθητική. Υπάρχει μάλιστα ένα concept-ικό υπόβαθρο περί των Αζτέκων την κουλτούρα και τον βίο. Η μελωδικότητα των συνθέσεων τους κάνει ολίγον τι τα τραγούδια δυσδιάκριτα μα αυτό ξεπερνιέται σχετικά εύκολα μετά το Rain Campaign άσμα τους όπου τα πάντα γίνονται πιο μακάβρια ως προς την έκφραση. Αν μπορούσαν να ενσωματώσουν πιο έξυπνα τα tribal στοιχεία με τα οποία φλερτάρουν τότε η τελετουργική νηφαλιότητα θα ήταν πολλά υποσχόμενη.

OSSUARIUM "Living Tomb"

Ossuarium

Living Tomb

2019 | 20 Buck Spin

Πάντοτε υπήρξα οπαδός του doom/death. Είναι ένα κατακλυσμιαίο είδος που σε εξοργίζει αλλά ταυτόχρονα σε βυθίζει στα βαθύτερα σκοτάδια του νου. Οι Ossuarium είναι μια σχετικά νεοσύστατη μπάντα που δεν ψωροπερηφανεύεται. Τα riffs τους είναι ένας συνεχής κατατρεγμός συναισθημάτων. Η υφή του ήχου τους είναι αξιοζήλευτη αν και καταχράζεται τη διάνοια σύγχρονων (αλλά βραχύβιων) acts όπως οι αείμνηστοι Anhedonist. Όχι ότι είναι κίβδηλοι ή κάτι τέτοιο. Είναι όμως πολύ συγγενικοί, χωρίς βέβαια να έχουν την ποσότητα του θρήνου που διέθεταν οι προαναφερθέντες. Τι να λέμε τώρα; Φανταστικό άλμπουμ που στον δικό του κλαυθμό θα αφουγκραστεί κανείς μέχρι και Autopsy παλμούς.

MESZAROTH "Caro Data Vermibus" EP

Meszaroth

Caro Data Vermibus EP

2019 | Independent

Τέσσερα τραγούδια που καταλαμβάνουν περίπου 30 λεπτά συνολικής διάρκειας προσφέρουν οι Ανδαλουσιανοί Meszaroth στο φετινό, Caro Data Vermibus EP τους. Περνούν στην αντεπίθεση κάπως ανορθόδοξα γιατί δεν βασίζονται στην ψυχρότητα του ήχου και η συνολική προσπάθεια καταλήγει πολύ heavy για ένα είδος σαν το black metal. Το εναρκτήριο Ascension παραείναι slow-paced αλλά γενικά αρκετά εκφραστικό μες στον αντίξοο αγώνα του να δείξει τον παραφωνικό χαρακτήρα του. Όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια του ΕΡ δηλαδή. Είναι όλα ντυμένα με μια Deathspell Omega χροιά αλλά ελαφρώς φτηνά εκμεταλλευμένα. Αρκετά αξιοπρόσεκτη μπάντα που όμως έχει ακόμα να δουλέψει τις ιδέες της για φτάσει σε ζηλευτά αποτελέσματα. Ίσως όταν έρθει η ώρα για το full-length να γίνουν τόσο αδυσώπητοι όσο προστάζει η φύση της μουσικής τους.

CÉNOTAPHE "Empyrée" EP

Cénotaphe

Empyrée EP

2019 | Nuclear War Now! Productions

Ντουέτο από την Γαλλία που απαρτίζεται από τον François Roux (Fog) και τον Khaosgott (το αληθινό όνομα μου διαφεύγει) με τον πρώτο να αναλαμβάνει εκνευριστικά πετυχημένα όλα τα όργανα και τον δεύτερο τα παθιασμένα φωνητικά. Δεν είχα επαφή με τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας γι' αυτό είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που ανακάλυψα αυτό το black metal act που στυλιστικά φέρνει στο νου τους συμπατριώτες τους Nécropole. Αρκούντως μελωδικό μα παιγμένο με μια άσβεστη μανία, το Empyrée δικαιολογεί γιατί ανήκει στις τάξεις της NWN! Τα φωνητικά μου θυμίζουν αρκετά αυτά του Αλέξανδρου Αντωνίου (Macabre Omen) και είναι το δυνατό χαρτί αυτής της άρρωστης, αλλά ατμοσφαιρικής συνάμα, κυκλοφορίας.

MO'YNOQ "Dreaming in Dead Language"

Mo'ynoq

Dreaming in Dead Language

2019 | Independent

Οι συγκεκριμένοι Αμερικάνοι είναι σώφρονες στο να εμπλέξουν την υποβόσκουσα progressive αύρα με το black metal τόσο εύψυχα. Σχεδόν όπως πράττουν οι Krallice, η προοδευτικότητα του σχήματος υπάρχει εκεί μόνο και μόνο για να προσδώσει και όχι να αφαιρέσει από το τελικό σύνολο. Βέβαια κάτι άπταιστα μελωδικά solos τείνουν να παραδώσουν ένα ζωντόθαπτο υλικό αλλά γενικά η ατμόσφαιρα δεν στολίζεται από ηλίου φως οπότε μπορείτε να μείνετε ήσυχοι όλοι εσείς που προτιμάτε το black metal σας σκατόψυχο πάνω απ' όλα. Εφτά συνθέσεις και 37 λεπτά συνολικά προκύπτουν από τη θαρρετή φύση του γκρουπ που καθαιρεί την ορθοδοξίλα του είδους και δημιουργεί εφάμιλλα, δύστροπα ηχοτόπια ως επί το πλείστον. Να προσέξουν μόνο τα διακριτικά κόρτε με τους Deafheaven.

KRALLICE "Wolf" EP

Krallice

Wolf EP

2019 | Independent

Η μουσική των Krallice πάντα ήταν θελκτική για τα γούστα μου. Σε ένα τόσο τεχνικό σχήμα δεν κατάφερα να βρω την προσδοκώμενη ελεεινολογία και οι εξαίσιες συνθέσεις τους πάντα έβρισκαν τρόπο να με αποζημιώνουν ψυχολογικά. Έτσι πράττει και το νέο, Wolf, ΕΡ τους. Επιδεικτικό και μετριοπαθές χωρίς να στερείται βάθους ή ουσίας. Η μουσική τους έχει αυτή την κλιμακώμενη επιδείνωση που σε κρατά σε εγρήγορση. Το Αμερικάνικο κουαρτέτο είναι ανεπίληπτοι και ευρηματικοί μουσικαράδες που στο μόνο που αποτυγχάνουν φέτος (έως τώρα) είναι η διάρκεια του όλου αυτού εγχειρήματος. Η ορχηστρική τους ευφράδεια άλλωστε δεν επιτρέπει σύντομες προσπάθειες. Σε αναμονή για το νέο τους full-length λοιπόν.

CHARNEL ALTAR s/t demo

Charnel Altar

Charnel Altar demo

2019 | Independent

Σε αυτό το πρώτο demo οι Charnel Altar δεν περιφρονούν οτιδήποτε θεωρείται ιερό ως προς την ακραία σκηνή. Αντιθέτως ενισχύουν την πτωματίλα με τέσσερα τραγούδια που ζέχνουν νεκρούς ασβούς και αίμα. Η σήψη που προκαλούν οι ασθενικές αυτές συνθέσεις δεν είναι πρωτοφανής αλλά πάντα καταφέρνει να σοκάρει με τον ίδιο τρόπο. Για κάποιον μαγικό λόγο καταφέρνουν να ακούγονται σχετικά εύκολα μέσα στο πηχτό σκοτάδι της μουσικής τους. Τα μέλη τους δεν τα γνωρίζουμε αλλά ανήκουν στην επικίνδυνη σκηνή της Αυστραλίας που τα τελευταία χρόνια μας έχει χαρίσει περίσσια τέτοιες στιγμές οδύνης. Πιθανών να είναι ένα ακόμα project μεταξύ των διάφορων ανίερων μπαντών του εκεί υποστρώματος. Το σίγουρο είναι πως σε ένα ενδεχόμενο full-length θα πρέπει όλοι να έχουμε λάβει τα μέτρα μας.

EMBRIONAL "Evil Dead"

Embrional

Evil Dead

2019 | Independent

Τα Πολωνικά ήθη της ακραίας έκφρασης δεν επιδέχονται ατοπήματα. Έτσι κι αυτό το κουαρτέτο από τη χώρα του Βαζέχα έχει καβατζωθεί από την καλογυαλισμένη παραγωγή που οφείλουν να έχουν οι δίσκοι τους και επικεντρώνονται στην τεχνική και το γάργαρο performance. Διαλλακτικοί τα μάλα, απευθύνονται σε πολύ στοχευμένο κοινό που δεν έχει μάθει να διαμαρτύρεται και αυτο-στηρίζεται στον κύκλο του είτε από ανάλογες προσπάθειες είτε από επίδοξες διαδικτυακές μεταφορτώσεις, κυρίως οπτικές, μες στο δωμάτιό τους. Αισθητικά αγγίζουν την κακογουστιά των 90's φυσικά. Δεν είναι ότι γελάς με το υλικό τους. Όχι. Είναι που στον πόλεμο τέτοιοι τύποι θα ήταν οι στρατιώτες της πρώτης σειράς και που θα σφαγιάζονταν νωρίτερα από όλους τους άλλους. Αυτό.