La Croix de Sang
2019 | Norma Evangelium Diaboli
Μάλιστα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ ακατάβλητης παραφωνίας. Στυλιστικά συγγενεύει με οτιδήποτε αρέσκομαι να ακούω από την πιο "σύγχρονη" σκηνή και οι αναφορές στη Γαλλική σκηνή των Antaeus και Deathspell Omega είναι παραπάνω από άμεσες. Ναι, γι' αυτό το είδος παραφωνίας μιλάω. Που ακμάζει στα τραγούδια σαν έρποντας τρόμος με αμείωτη ένταση μόνο και μόνο για να λάμψει το σκοτάδι της riff-ολογίας (του Drast στην προκειμένη). Μια ακατάσχετη κιθαριστική τέλεση που τιθασεύεται μόνο από το συνολικό tempo ξεφεύγοντας από την παγίδα του αλόγιστου blastbeat. Δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο άλμπουμ του ο Drast ωριμάζει μέσα στην αναθεματισμένη ψυχή μιας χώρας που πρωταγωνιστεί στην υπόθεση black metal των τελευταίων χρόνων και μας δίνει απλόχερα την καλύτερη δουλειά του έως τώρα.
No comments:
Post a Comment