Anastasis
2012 | PIAS Recordings
Στο Anastasis η εκτεταμένη χρήση των τυμπάνων κυρίως περδικλώνει την ethnic αύρα που τους περιέβαλλε στο παρελθόν. Κατά κάποιο τρόπο δηλαδή. Ένα σχήμα όμως σαν κι αυτούς δεν επιστρέφει για ν’ αξιώσει τα όποια σκήπτρα. Τα όσα έπραξε άλλωστε ο Brendan Perry με το φαινόμενο που ακούει στο όνομα Lisa Gerrard ήταν βασισμένα σε μια κραυγαλέα έμπνευση απ’ το υπερπέραν, μια συνήχηση μελωδιών ενός μυστήριου κόσμου. Κανείς δεν απαιτεί απ’ τους Dead Can Dance του 2012 να κυκλοφορήσουν ένα νέο Within the Realm of a Dying Sun. Η διαύγαση που συναντάται στο ταλέντο τους είναι πέραν κάθε κριτικής ούτως ή άλλως. Εδώ, οι σπουδαίοι αυτοί καλλιτέχνες μας τιμούν ιδιαίτερα με τους ελληνικότατους τίτλους που χρησιμοποιούν όπως Anastasis, Anabasis και Agape. Η φωνή της κυρίας Gerrard, ανέγγιχτη απ’ το βάρος του χρόνου, είναι ακόμα ικανή να ξεσχίζει ουράνια υπό τη συνοδεία ενός neo-classical ηχητικού ντεκόρ και εύθραυστων μελωδιών όπου το απόκοσμο συνεχίζει να στοιχειώνει και ο μινιμαλισμός τη μπάντας προσηλώνει. Η φωνή του Perry είναι επίσης το ίδιο σφριγηλή. Σε τραγούδια όπως το Amnesia μαζεύεις τη συγκίνησή σου απ’ το πάτωμα. Πέρα από μουσικά γούστα, τέτοιες μουσικές σε γραπώνουν συναισθηματικά και παίζουν με τις διαθέσεις σου τελείως απροκάλυπτα. Όλοι ξέρετε πάνω κάτω τι να περιμένετε από ένα καινούργιο άλμπουμ των Dead Can Dance. Παρ’ όλ’ αυτά, είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι βρίσκεστε πάντα προ εκπλήξεως όταν συνειδητοποιείτε πως γι’ ακόμη μια φορά σας χαλιναγώγησαν όπως αυτοί ήθελαν. Απλά αιώνιοι. Και δεν το λέω από υποχρέωση.
No comments:
Post a Comment