Rituals
2016 | Season of Mist
Αρκούντως διασκεδαστικό και πιθανών ότι καλύτερο έχω ακούσει μετά το A Dead Poem του 1997 είναι το νέο άλμπουμ των συμπατριωτών μας Rotting Christ. Κλισαδούρες τύπου “δεήσεις μαυροσέλιδων γριμορίων” σαφώς και δεν θα μπορούσαν να λείπουν αλλά όταν μπλέκουν με την ποίηση του Μπωντλαίρ, κάτι που μέχρι και η θεότητα που ακούει στο όνομα Diamanda Galas έχει προλάβει να εκμεταλλευτεί, ένα Πάτερ ἡμῶν για το έτσι της φάσης, σανσκριτικά, Αιγυπτιακά, και ω!, μια διασκευή στους αείμνηστους Aphrodite’s Child, τότε κάτι μου λέει ότι τέτοιοι δίσκοι κατ’ ανάγκη βγαίνουν. Φανταστείτε πόσο απάλευτη θεωρώ την 1999-2013 περίοδό τους. Ο ορισμός του βαρετού power chord.
No comments:
Post a Comment