Christopher
2013 | Sub Pop
Από τον eighties αέρα έχουν επηρρεαστεί αυτοί. Κι έχουν αναπλάσει εκείνο το dance-ό,τι να ‘ναι σκηνικό της συγκεκριμένης δεκαετίας μ’ ένα ταμπούρο που ψοφά να βγάλει εκείνον τον χαρακτηριστικό και μισητό ήχο που θέριζε τα ηχεία προ εικοσαετίας. Ανά φάσεις τους χαρακτηρίζεις σαν ρακένδυτους New Order χωρίς την οξύνοια και την αιχμηρότητα των τελευταίων. Απ’ την άλλη, αυτές οι κλούβιες μελωδίες θα μπορούσαν να είναι μια βελτιωμένη εκδοχή των τραγικών Modern Talking. Πολύ μπλα-μπλα στις και καλά φωνητικές γραμμές, synth-ιασμένο ντεκόρ και σπαστά beats σ’ ένα ανόητο indie dance/ηλεκτρονικό άλμπουμ. Δεν καταφέρνουν καν να βγάλουν έναν ασήμαντα κολλητικό ρυθμό. Οι The Ruby Suns είναι μια μπάντα της οποίας το δισκογραφικό παρελθόν αγνοώ πλήρως. Το Christopher πάντως μου αρκεί για να μην ξανασχοληθώ μαζί τους ποτέ ξανά. Τον δίσκο αυτό μπορούν να τον ακούσουν όσοι έχουν άπλετο χρόνο για σκότωμα. Οι βλάκες ίσως τον εκτιμήσουν κιόλας.
No comments:
Post a Comment