ASHES s/t

Ashes

Ashes

2019 | Malignant Voices

Αδιάκριτο, Burzum-ικό black metal παίζουν οι Ashes, αυτό το Πολωνικό τρίο με μέλη των Medico Peste, Over the Voids... και Mgła (μόνο σε live). Το ομώνυμο αυτό άλμπουμ είναι και το ντεμπούτο της μπάντας και διαρκεί κάτι λιγότερο από μισή ώρα που μοιράζεται ανάμεσα σε τέσσερα τραγούδια ίδιου ύφους. Οι συνθέσεις είναι όντως καλές αλλά πολύ συγγενικές με τις ένδοξες πρώτες μέρες του Vikernes (έως Filosofem περιόδου) κι εκεί που ο Νορβηγός προσφέρει ακαλαίσθητο ψύχος οι Πολωνοί το αναπαράγουν καλογυαλισμένα και έξυπνα. Το Majesty διακρίνεται σαν σύνθεση της πρώτης αυτής προσπάθειας του γκρουπ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Ashes δεν είναι ακριβοδίκαιοι όσον αφορά την ατμόσφαιρα στα εναπομείναντα tracks. Δοκιμάστε το.

DEPARTURE CHANDELIER "Antichrist Rise to Power"

Departure Chandelier

Antichrist Rise to Power

2019 | Nuclear War Now! Productions

Ανένδοτοι ως προς την έκφραση οι Departure Chandelier ρίχνουν επιτέλους στην αγορά το ντεμπούτο άλμπουμ τους οχτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του διάσημου (στους underground κύκλους) πλέον demo τους, "The Black Crest of Death, the Gold Wreath of War". Το αξιοσημείωτο είναι πως το Antichrist Rise to Power έχει ηχογραφηθεί μια δεκαετία πριν το συγκεκριμένο demo και μαρτυρά γιατί ακούγεται τόσο συγγενικό χρονικά με μπάντες του δεύτερου κύματος αλλά και τους αξεπέραστους Bathory. Νομίζω ότι η πληροφορία πως το γκρουπ απαρτίζουν μέλη των Akitsa και Ash Pool είναι αρκετή για να υποψιαζόμαστε τουλάχιστον τον φασιστάκο Dominick Fernow στις τάξεις τους. Όσοι μπορούν να καυλώσουν με μια μη συνεσταλμένη κυκλοφορία που θα θυμίσει μέχρι και παλιούς Agatus, ας πέσουν με τα μούτρα.

TRAVELER s/t

Traveler

Traveler

2019 | Gates of Hell Records

Οι Traveler προέρχονται από τον Καναδά και είναι μετά βίας σχηματισμένοι εδώ και μια διετία. Σχήματα σαν κι αυτούς έχουν έλλειψη προβολής και αν εξαιρέσεις τους γερόλυκους της φάσης μόνο συγκεκριμένα groups έτυχαν αναγνώρισης στο πρόσφατο παρελθόν για σύντομο χρονικό διάστημα (βλ. Enforcer, Portrait, κ.α.). Όσοι είστε οπαδοί του παλιού καλού heavy metal και ιδιαίτερα μπαντών όπως οι Judas Priest, Tyrant, Diamond Head και Liege Lord τότε θα εκπλαγείτε με την αυθάδεια των πιτσιρικάδων αυτών. Διαθέτουν μέλη με εξαιρετική συνθετική ικανότητα, μια σπουδαία φωνή πίσω από το μικρόφωνο και τεχνικά είναι αμείλικτοι. Είναι σημαντικό να σημειώσω ότι τα solos του δίσκου αυτού είναι παιγμένα (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) με ουσία κι αυτό μην το προσπεράσετε έτσι.

DOOMBRINGER "Walpurgis Fires"

Doombringer

Walpurgis Fires

2019 | Nuclear War Now! Productions

Η κερχνώδης riff-ολογία του νέου δίσκου των Doombringer είναι ικανοποιητική ως ένα βαθμό. Οι συνθέσεις του άλμπουμ είναι πλήρεις από χάρες και δεν κενοκοπούν αλλά ο χαρακτήρας του είναι ισχνός και σίγουρα κάπου υστερεί. Η αγελαία φύση του πορεύεται στα 90's μονοπάτια των προγόνων του δίχως να εκμεταλλευτεί τις εκπλήξεις των όποιων παράδρομων συνάντησε. Δεν ενδίδει, κοινώς, στον κίνδυνο της εξερεύνησης παρά εμμένει στην ασφάλεια της έκφρασης που προκύπτει απερίσκεπτα. Τα είδη αυτά τα αγαπήσαμε με πάθος για όλα τα κλισέ τους αλλά όταν πλέον υπάρχουν υπεράριθμοι αστείρευτοι εκφραστές δύσκολο να διαλέξει κάποιος την ατολμία στην ακραία σκηνή. Για το info, εδώ συμμετέχει και ο δικός μας Θωμάς Ασλανίδης των The Psalm (ex-Nocturnal Vomit).

HEXVESSEL "All Tree"

Hexvessel

All Tree

2019 | Century Media Records

Οι Hexvessel έγιναν άθυρμα του ίδιου τους του οράματος. Τι σημαίνει αυτό; Από τα γεννοφάσκια της μπάντας ακόμα ο folk παλμός δεν ήταν μόνο αισθητός αλλά η κινητήρια δύναμη αυτής της μουσικής κολεκτίβας, τιμόνι της οποίας παραμένει ο ακμαίος Matthew McNerney (aka Kvohst για τις παλιές καραβάνες της ακραίας σκηνής). Η δισκογραφική αλληλουχία του συγκεκριμένου act φυσικά και μαρτυρούσε αυτή την εξέλιξη αλλά είναι αμάρτημα να αποτινάζει κάποιος τις μαύρες στιγμές και την σκοτεινή ψυχή του όταν μάλιστα αυτές είναι ο λόγος που σε κάνουν να ξεχωρίζεις μέσα στον συφερτό. Οι Φινλανδοί είναι αμείλικτοι όσον αφορά την ατμόσφαιρά τους πλέον. Το ύφος χρωματίζεται εξ' ολοκλήρου ακουστικό αλλά προκύπτει αμερόληπτο και ποιοτικό όπως και να 'χει.

FUNEREAL PRESENCE "Achatius"

Funereal Presence

Achatius

2019 | Sepulchral Voice Records

Η διασαλευμένη προσωπικότητα πίσω από τους Funereal Presence γίνεται ακαριαία εμφανής. Η φιγούρα του Bestial Devotion (κοινώς Mattias Müller) δεν θα μπορούσε να μας προσφέρει τίποτα λιγότερο από ένα black metal μη κανονικής κατάστασης. Άλλωστε μιλάμε για ένα από τα μέλη των εκθαμβωτικών Negative Plane. Η έκβαση των μελωδιών γίνεται με διεστραμμένο τρόπο, μακροσκελή και επίπονο. Το riff τιμά το heavy metal με τρόπο τόσο εξευγενισμένο που σχεδόν κάποιος θα μπορούσε να μιλήσει για παρθενογέννεση. Φυσικά και δεν ισχύει το τελευταίο αλλά η σύνθεση του Achatius είναι τόσο αλλοιωμένη οργανικά που αγγίζει πρωτόγνωρα συναισθήματα με την αποκρουστική εντύπωση που αφήνει. Πιο black metal από δέκα σημερινές Νορβηγίες.

ROTTING CHRIST "The Heretics"

Rotting Christ

The Heretics

2019 | Season of Mist

Εντάξει, έχουν πάψει εδώ και πολλά χρόνια να προσφέρουν στυγερές συνθέσεις και το μόνο που πραγματικά κάνουν είναι μια ανακύκλωση των στοιχείων τους από το '99 και μετά. Αυτό το σύμπλεγμα ιδεών τους πλέον τους χαρίζει μεν μια ποιοτική σταθερότητα μα η συνεναιτικότητα τους δεν δημιουργεί μεγαλεία. Δεν είναι (ούτε αυτό) κακό άλμπουμ. Οι Rotting Christ του σήμερα είναι συντονισμένοι, ένα μεγάλο όνομα της σκηνής και ξέρουν πως να ικανοποιήσουν τον οπαδό. Το θέμα είναι ότι δεν προκαλούν εκείνες τις μεγάλες ψυχικές εντυπώσεις όπως έκαναν στο περιπετειώδες ξεκίνημά τους. To The Heretics βρίθει από συμφωνικά μέρη, Γρηγοριανά περάσματα κ.ο.κ. Η μελωδικότητα τους όμως παραείναι τετριμμένη και το tag "black metal" κάτω από την ανάρτηση θα μπει για επικοινωνιακούς λόγους.

VANUM "Ageless Fire"

Vanum

Ageless Fire

2019 | Profound Lore Records

Όταν διαθέτεις στις τάξεις σου μέλη των Ash Borer και ιδιαίτερα των μακάβριων Fell Voices τότε το αποτέλεσμα θα είναι ατιμωτικό. Καθόλου ατημέλητο και συνειδητά εστιασμένο το Ageless Fire έχει το σφυγμό της Κολάσεως και της απελπισίας. Τα έξι τραγούδια του άλμπουμ είναι άσπλαχνα ακόμα και στα mid-tempo σημεία τους. Άξια αναφοράς είναι η μελωδικότητα ανά φάσεις και ο απρόσκοπτος ρυθμός που βρίσκει χώρο στο σκοτεινό performance. Το φυσικό επακόλουθο αυτών είναι ένα majestic αποτέλεσμα δίχως τη χρήση φτηνών εντυπωσιασμών. Το άλμπουμ δεν προκαλεί αποστροφή, είναι όμως ηγεμονικού ύφους και βιαιοπραγεί στον βέλτιστο βαθμό. Το σιδηροδρομικό riffing κάνει επίσης συχνά εμφάνιση, όχι βέβαια στα γοητευτικά επίπεδα της μαμάς Νορβηγίας (aka Snorre W. Ruch, Yusaf Parvez™).

BLUE HUMMINGBIRD ON THE LEFT "All Tlachinolli"

Blue Hummingbird on the Left

Atl Tlachinolli

2019 | Iron Bonehead Productions

Black Metal νηπενθές, αυτό το σχήμα της Δυτικής Ακτής των Η.Π.Α., που μοιράζεται μέλη με τους αξιόλογους Arizmenda και τους πολύ καλούς Volahn (ποιος θυμάται άραγε εκείνη τη φοβερή Aq'Ab'Al κυκλοφορία τους;). Αρπάζουν μες στα σταμνιά τους οτιδήποτε φέρει τον Von-ικό τρόμο του παρελθόντος αλλά τον ντύνουν με σύγχρονα πρότυπα και αισθητική. Υπάρχει μάλιστα ένα concept-ικό υπόβαθρο περί των Αζτέκων την κουλτούρα και τον βίο. Η μελωδικότητα των συνθέσεων τους κάνει ολίγον τι τα τραγούδια δυσδιάκριτα μα αυτό ξεπερνιέται σχετικά εύκολα μετά το Rain Campaign άσμα τους όπου τα πάντα γίνονται πιο μακάβρια ως προς την έκφραση. Αν μπορούσαν να ενσωματώσουν πιο έξυπνα τα tribal στοιχεία με τα οποία φλερτάρουν τότε η τελετουργική νηφαλιότητα θα ήταν πολλά υποσχόμενη.

OSSUARIUM "Living Tomb"

Ossuarium

Living Tomb

2019 | 20 Buck Spin

Πάντοτε υπήρξα οπαδός του doom/death. Είναι ένα κατακλυσμιαίο είδος που σε εξοργίζει αλλά ταυτόχρονα σε βυθίζει στα βαθύτερα σκοτάδια του νου. Οι Ossuarium είναι μια σχετικά νεοσύστατη μπάντα που δεν ψωροπερηφανεύεται. Τα riffs τους είναι ένας συνεχής κατατρεγμός συναισθημάτων. Η υφή του ήχου τους είναι αξιοζήλευτη αν και καταχράζεται τη διάνοια σύγχρονων (αλλά βραχύβιων) acts όπως οι αείμνηστοι Anhedonist. Όχι ότι είναι κίβδηλοι ή κάτι τέτοιο. Είναι όμως πολύ συγγενικοί, χωρίς βέβαια να έχουν την ποσότητα του θρήνου που διέθεταν οι προαναφερθέντες. Τι να λέμε τώρα; Φανταστικό άλμπουμ που στον δικό του κλαυθμό θα αφουγκραστεί κανείς μέχρι και Autopsy παλμούς.