Centralia
2013 | Thrill Jockey
Ο δίσκος ξεκινάει με μια βουτιά στα άδυτα της θάλασσας. Νοητική. Βρίσκεσαι σχεδόν μέσα της όμως. Κάθεσαι στην πρυμναία θέση με ολάνοιχτα μάτια και παρατηρείς διακριτικά το σχίσιμο των νερών και τον αφρό που ξεθυμαίνει σύντομα. Εν συνεχεία, βρίσκεσαι ξαπλωμένος και παρατηρείς τον ουρανό που προσφέρει το σούρουπο. Τα πάντα γαλήνια. Η ανεμελιά είναι απερίσκεπτη. Μετά, το όνειρο. Το σώμα σου πλανάται μέσα σε αστρικά μόρια, εκατομμύρια κηλίδες φωτός, μια εκκεντρική παράσταση του σύμπαντος με κινηματογραφικό ντεκόρ. Τα πλήκτρα επιμένουν, η συνέχεια ενός κιθαριστικού θέματος που εκκρεμεί, ένα πιάνο καθορίζει την πορεία με δεξιότητα. Στον πλανήτη γη έχει ξημερώσει. Η θέα είναι καταπραϋντική, η κρύα ατμόσφαιρα ελαττώνει την έξαψη που προηγήθηκε. Αποθηλασμός απ’ το φανταστικό. Σειρά έχει η ομορφιά του πραγματικού που βιώνεται με αφαιρετική σκέψη, διάπυρο βλέμμα, θερμή θέληση. Για λίγα λεπτά απαρνήθηκα τη ρουτίνα μου και το Centralia μου χάρισε το ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω. Αν βδελύσσεσαι την καθημερινότητά σου, βάλ’ το να παίξει στ’ ακουστικά και κλείσε τα μάτια. Θέλει ελάχιστο μόνο χρόνο για να σε παρασύρει στο αναιρετικό του τριπάρισμά του. Φυσικά, πρέπει ν’ αγαπάς το ambient και το drone εξίσου. Βρίθει θεραπείας.
