GRIMES "Visions"

Grimes

Visions

2012 | 4AD, Arbutus

Μετά από την κυκλοφορία όχι ενός αλλά δύο full-lengths το περασμένο έτος, η Καναδέζα Claire Boucher (μόλις 23 ετών) κυκλοφορεί το νέο της dream pop, ηλεκτρονικό πόνημα το οποίο περιλαμβάνει δεκατρείς συνθέσεις γραμμένες εξ’ ολοκλήρου απ’ αυτήν. Η φωνητική χροιά της ίσως απωθήσει πολλούς από εσάς μιας και η πιτσιρίκα ακούγεται σαν να έχει καταπιεί τη Cyndie Lauper η οποία έχει ρουφήξει ήλιο. Ω ναι! Όταν αυτό δε, συνδυάζεται με τα περίεργα digi-sounds του άλμπουμ και τον robotic dance χαρακτήρα του, τότε το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αμφισβητίσιμο. Κι όμως τα σχεδόν άτεγκτα beats του δίσκου κολλάνε στο μυαλό σου και καταλήγεις να περνάς ευχάριστα τα 48 λεπτά που διαρκεί. Μελωδίες σαν αυτές των Oblivion και Vowels = Space and Time είναι σίγουρα ατραξιόν για εναλλακτικά μουσικά γούστα. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έδινα ποτέ σημασία σε τέτοια ακούσματα. Θες όμως λίγο το καλοκαιράκι που σκάει μύτη σιγά σιγά, λίγο το ότι απλά έκατσε η όλη φάση, λίγο η παιδική συμπεριφορά της και η άμεση αισιοδοξία που προκύπτει μέσα απ’ τα video clips της, το άλμπουμ τελικά παρουσιάζεται άτρομο και έχει κάτι να πει. Όντως.

TIMEGHOUL "1992-1994 Discography" comp

Timeghoul

1992-1994 Discography

2012 | Dark Descent Records

Aμφότερα τα Tumultuous Travelings και Panaramic Twilight demos είναι ίσως τα σημαντικότερα που ηχογραφήθηκαν ποτέ και αφορούν το death metal σαν ιδίωμα. Σίγουρα πάντως είναι τα δικά μου αγαπημένα οπότε η όποια κρίση λαμβάνει χώρα στο παρόν κείμενο πιθανώς λοξοδρομεί από κάθε ίχνος αντικειμενικότητας. Σαν -πολύ- μεταγενέστερος ακροατής, έτυχε πρώτα ν’ ακούσω το Panaramic Twilight demo τους. Εκεί λοιπόν αντιμετώπισα τη δύναμη της μπάντας όσον αφορά τη σύνθεση των κομματιών τους. Το Boiling in the Hourglass με άφησε κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Η death metal μάζα που περιγράφεται ως μορφωμένη από την ευχάριστη δυσωδία των όσων προσέφερε το mainstream ιδίωμα είχε αποτύχει παταγωδώς. Μαζί τους είχα αποτύχει κι εγώ. Γιατί αυτό που άκουγα ήταν κάτι μακάβρια μοναδικό το οποίο είχε ουσιαστικά χαθεί μες στην απέραντη λήθη. Το μεγάλο σοκ όμως ήρθε όταν άκουσα το Occurence on Mimas. Με το χέρι στην καρδιά, θεωρώ ότι πρόκειται για μια απ’ τις καλύτερες συνθέσεις ever ανεξαρτήτου είδους και μουσικών προτιμήσεων. Ιδιαίτερα το προ «…parasite world, lie dormant, on the surface man thrived…» θέμα μπορεί να ξεπετσιάσει το δέρμα από δέος, συγκίνηση και ανατριχίλα ή όλα αυτά μαζί. Είναι παράδοξο να παραμένει στ’ αζήτητα ένα στυλ το οποίο “εγκαινίασαν” μαζικά (κατά πολλούς τρόπους) οι Nile αρκετά χρόνια αργότερα. Μετά βεβαιότητος, μπορούμε να πούμε ότι η κολοσσιαία αυτή μπάντα αδικήθηκε όσο λίγοι. Στα του Tumultuous Travelings τώρα, και τα τέσσερα τραγούδια που το απαρτίζουν, αρκεί να πούμε ότι η μπάντα ξεδιπλώνει ξανά το συνθετικό της ταλέντο γράφοντας εξάλεπτες ελεγείες μες στις οποίες συμπυκνώνει όλο το ύψιστο νόημα της μουσικής της. Ιστορικά, τα τύμπανα του Anthony Holman κινούνται σε κορυφαία επίπεδα, τα φωνητικά του Jeff Hayden είναι πλήρως εκφραστικά και μεγαλειώδη, ενώ τα κιθαριστικά θέματα και ο τρόπος δομής τους προκαλούν νευρικά γέλια σε πολλούς επαγγελματίες, ή μη, μουσικούς. Απλά μοναδικοί. Στα συν της όλης κυκλοφορίας, το πανέμορφο artwork του Mark Riddick ο οποίος δηλώνει οπαδός της μπάντας απ’ το ξεκίνημά της. Εν ολίγοις, το 1992-1994 Discography είναι μια ανεπανάληπτη κυκλοφορία.